အလင်းအိပ်ရာကနိုးတော့ ကိုကိုကဘေးမှာရှိနေသည်။
အခုရက်ပိုင်းကိုကိုနဲ့ အလင်းနီးစပ်လာသလိုခံစားရသည်။
ကိုကိုက အလင်းနေမကောင်းတာကြောင့်ဂရုစိုက်ပေးသည်။
အလုပ်သွားရင်လည်း အလင်းကိုမေခင်တို့အိမ်ပို့ပေးခဲ့သည်။
ညနေဆိုလည်းစောစောပြန်တတ်လာသည်။
ကိုကိုက နေမကောင်းဖြစ်တည်းက တစ်ခန်းတည်းသူနဲ့တူတူလာအိပ်ခိုင်းသည်။အခုလည်း ဘေးနားမှာကိုကိုက အိပ်နေသည်။
"အင်း...."
ကိုကိုလှုပ်လာပြီ နိုးတော့မယ်ထင်မယ်။အလင်းပြန်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။
"ဟေ့"
" ဟေ့ ထတော့လေ မနိုးသေးဘူးလား ကိုယ်အလုပ်သွားတော့မှာ ထ"
လက်နဲ့အသာတို့ပြီး အလင်းကိုလာနှိုးနေသည်။
ကိုကိုကလေအလင်းကိုဘယ်လိုခေါ်ရမှန်းမသိလို့ထင်တယ် အမြဲ ဟိုကောင်လေးတို့ ဟိတ်တို့ ဟေ့တို့ နဲ့သာသုံးသည်။
"အင်း..."
မျက်လုံးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပွတ်ကာ အခုမှနိုးချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။
"ကိုကို နိုးတာကြာပြီလား"
"မကြာသေးဘူး ထတော့ အမေတို့အိမ်ပို့ခဲ့ပေးမယ်"
"ကျွန်တော်ဒီမှာပဲ နေခဲ့တော့မယ် ကိုကိုဘာသာအလုပ်သွားတော့"
ဟုတ်တယ်လေ နေမကောင်းတည်းက ကိုကိုက အလုပ်သွားခါနီးတိုင်း စံအိမ်ကိုပို့ပို့ထားခဲ့တယ်။ တစ်ရက် နှစ်ရက်တော့ ဟုတ်ပေမဲ့ ဟိုအိမ်မှာလည်း မေခင်တို့ကရှိတာမဟုတ်ဘူး အလုပ်သွားကြတာ အလင်းရောက်တာနဲ့ မေခင်တို့ကထွက်ပြီ ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း သူ့တို့အလုပ်နဲ့သူတို့ စံအိမ်မှာနေလည်း အလင်းကတစ်ယောက်တည်းပဲ ဘာမှမထူးဘူး အဲ့တော့ကိုယ့်အိမ်မှာကိုယ်နေတာမှ အလုပ်တွေပြီးဦးမယ်
"မင်းနေမှမကောင်းသေးတာ"
"ကျွန်တော်နေကောင်းနေပါပြီ ဘာမှမဖြစ်ဘူး "
"တကယ်တစ်ယောက်တည်းနေခဲ့မလို့လား စံအိမ်ကတစ်ယောက်ယောက်ခေါ်ထားပေးရမလား"
"ရပါတယ် ကိုကိုရေသွားချိုးတော့လေ"
"အင်း"
လှည့်ကြည့် လှည့်ကြည့်လုပ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။
YOU ARE READING
The First Hate, The Last Love
Romanceအချစ်ဦးက သာ အရာအားလုံး ဖြစ်ခဲ့မယ် ဆိုရင် အချစ်ဆုံးဆိုတဲ့နောက်တစ်ယောက်ဆိုတာရှိလာစရာအကြောင်းမရှိဘူး အတ္တတွေကြီးခဲ့မိတဲ့ကိုယ့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါ အခ်စ္ဦးက သာ အရာအားလုံး ျဖစ္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ အခ်စ္ဆုံးဆိုတဲ့ေနာက္တစ္ေယာက္ဆိုတာရွိလာစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး အတၱေတြႀက...
