I'm in love with an angel | hinny

05║ sevgi oluşturan olaylar yıllar öncesine saklanmıştı.

-Ginny Weasley

Soğuk kasım rüzgarı ellerine vuruyordu. Bu da, parmaklarını siyah beyaz piyano tuşları üzerinden çekip, nefesiyle ısıtmak istemesine neden oluyordu. Bunun yerine ucu kızarmış burnunu krem rengi atkısına gömdü.

Pek güçlü bir bünyesi olduğu söylenemezdi. Sık sık hastalanırdı çocukken, genellikle de hastaneye kaldırılırdı. Çocukluğu hastane koridorlarında geçti desek yeridir. Bundan dolayı da bu soğuk havalar da ortalama bir insandan daha fazla etkilerdi kızıl saçlı kızı.

Önünde duran nota kağıtlarına dikti gözlerini. Bu gün çalacağı son şarkının bitmesine az kalmıştı. Ama ne kadar üşüse de bu müzik aletinin başından ayrılmak istemiyordu. Kış gelecekti yakında, havalar soğuyacaktı ve sokak sanatçılığına ara vermek zorunda kalacaktı. Bu nedenle şu sıralar piyanonun başından ayrılmak istemiyordu. Parmak uçları buz tutsa bile bu fikri değişmezdi.

Ardı ardına aynı tuşa iki kere bastığında ise şarkının bittiğine işaret etmişti. Etrafında çevreleyen ufak kalabalıktan beklenmeyecek şiddetli bir alkış sesi yükselirken yeniden ayağa kalktı ve kendini dinleyenlere öylesine bir gülümseme verdi.

Dinleyicilerini üsrünkörü incelerken, telaşlı gözleri yalnızca tek bir kişiyi arıyordu. İnce yuvarlak gözlükler ardına gizlenmiş, parlak yeşil gözleri...

Aynı siyah saçlı oğlanı bulduğunda ise dudaklarının, kontrolü dışında yukarı doğru kıvrıldığını hissetti. Tekrardan kendine hatırlattı.

Rüyada değilsin. Kanlı canlı karşında. Bir aydan uzun bir süredir dinlemeye geliyor seni...

O kadar hassas bakıyordu ki ona... Ginny, komik duruma düşmeyeceğini bilse kendini çimdiklemek isterdi.

Uzun zaman boyunca sevmişti onu. Kendi içinde, sessizce, öylece uzaktan...

Normalde utangaç biri değildi Ginny Weasley. Ama tüm bunların oldukça farklı nedenleri vardı...

Üç yıl öncesi hatırına gelirken yutkundu, bütün yaşanmışlıklar bir film şeridi gibi gözünün önünden geçti...

|Flashback|

Burnunu çekti ve bir kere daha öksürdü. Yüzünü hafiften buruşturdu. Boğazı yanıyor, bedenine vuran soğuktan titriyor ve kolunu kaldıramayacak kadar halsiz hissediyordu.

Bütün ailesi, en büyük kardeş Bill'in kız arkadaşı Fleur ile akşam yemeğine gitmişti. Şifayı kapmış Ginny ise evde kalmayı istemişti. Aslında evde kalmak istemesindeki bir diğer faktör Fleur'e aşırı gıcık olmasıydı. Pekala abisini bir başkasıyla paylaşmak istemiyordu ama o konuyu geçelim isterseniz.

Bunların ardından da evde yalnız kalınca sıkılmış biraz hava almaya dışarı çıkmak istemiş ve birkaç sokak ötedeki kütüphaneye kadar gelmişti.

Durumunun git gide kötüye ilerlemesine bakılırsa pek de iyi bir fikir değildi.

Şimdi ise ayaklarını sürüye sürüye kütüphane rafları arasında dolaşıyordu, istediği tür kitapları araştırırken. Bir süre daha araştırıp istediği bölümü bulduğunda ise rahatlayarak nefesini verdi.

Dünya klasikleri.

Edebiyat dönem ödevi olarak uzun bir araştırma verilmişti. Romantizm akımının öncüleri Victor Hugo veya J. J. Rousseau'dan birini seçip en az bir eserini okuyup incelemeleri istenmişti.