အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၁၀ (၁-၁၆)

စာစဥ္ ၁၀၊ အခန္း ၁။  ငါ့စိတ္ေအးခ်မ္းေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက မင္းပဲ (1)

သူမ ျပင္သစ္မသြားခင္က လိုခ်င္တာ၀ယ္ဖို့ သူအႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာျဖစ္ခဲ့တာကို သူမက လက္ခံခဲ့ေပမဲ့ ဂူယူရွန္းကတ္နဲ႔သူက ဘာမွမ၀ယ္ခဲ့ဘူးေပါ့ ။

ဂူယူရွန္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာေၾကာင့္ စာရြက္ကိုပိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္လိုက္မိေတာ့သည္ ..

ေယာက်္ားေတြက မိန္းက‌ေလးေတြရဲ့စိတ္ကိုရဖို့ ေငြေတြသုံးခ်င္ၾကသည္ .. သူသည္ မခ်စ္ဖူးေသးခင္က
ဒီအယူအဆကို လက္မခံခဲ့ေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဒီလုပ္ရပ္က ပိုရင္းႏွီးတဲ့ဆက္ဆံေရးကို တည္‌ေဆာက္တဲ့လုပ္ရပ္ ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လာခဲ့ရ၏ ။ သို့ေသာ္ ျပႆနာအိုးေလးက သူ႔ပိုက္ဆံေတြကို မသုံးဘူး ဆိုေတာ့ ဘာသေဘာပါလိမ့္ ။

“ဆရာ ဘာမွားေနလို့လဲ”

စာရြက္ကိုၾကည့္ၿပီး ၿငိမ္ေနတဲ့ ဂူယူရွန္းကို
ေရွာင္၀မ္ ေမးလိုက္မိ‌ေတာ့ ဂူယူရွန္းက ၾကည့္ေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ဖိုင္ထဲထည့္ထားလိုက္ေတာ့သည္ ။

“ဘာမွမျဖစ္ဘူး”

ဂူယူရွန္း ခ်င္းက်ီအိုက္ေလွကားေပၚကဆင္းလာၿပီး
“ကေလးေလးက ဗိုက္ဆာေနပါၿပီသတဲ့ရွင္” ဆိုတဲ့ပုံစံေလးကို သတိရမိတာေၾကာင့္ ဖိုင္ကို စားပြဲေပၚခ်လိုက္ၿပီး ..
“တျခားေရာ ဘာရွိေသးလဲ”

“မရွိေတာ့ပါဘူး..ဆရာ အဲ့ဒါဆို မွာစရာ မရွိေတာ့ရင္ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္”

ဂူယူရွန္းက ေခါင္းၿငိမ့္ျပ‌ေတာ့ ေရွာင္၀မ္ထြက္သြားေတာ့မွ
အေပၚထပ္ကို တက္လာလိုက္ေတာ့သည္ ... သူ အခန္းထဲ မ၀င္ခင္ တံခါးအရင္ေခါက္လိုက္ေတာ့ ခ်င္းက်ီအိုက္ရဲ့“လာၿပီ” ဆိုတဲ့အသံၾကားလိုက္ရသည္ ။

ခ်င္းက်ီအိုက္ကေတာ့ အိမ္အကူလာတယ္ အထင္နဲ႔ တံခါးမဖြင့္ခင္ ..
“ညစာစားလို့ရၿပီလား” လို့ေျပာၿပီးမွ တံခါးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ နံရံကိုမွီထားတဲ့ ဂူယူရွန္းကိုေတြ႕သည္ ။

သူ႔ကို “ကေလးေလး”လို့ ၃ ခါေတာင္ ေခၚထားတာကို သတိရမိေတာ့ သူမမ်က္ႏွာေတြရဲလာျပန္သည္ ။