အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၁၇ (၁ - ၁၆)

စာစဥ္ ၁၇၊ အခန္း ၁။ ကၽြန္မက ယူရွန္းအခန္းမွာအိပ္မွာ (1)

ခ်င္းက်ီအိုက္ ၀န္ထမ္းမေလးကိုျပဳံးျပလိုက္ေတာ့ သူမလည္း အလိုက္သိစြာပဲ ထြက္သြားခဲ့သည္ ။

လ်န္ေဒါ့ကူအျဖစ္ေနခဲ့စဥ္က အဖိုးကို သိခဲ့တယ္ဆိုေပမဲ့ သူမက အခုခ်င္းက်ီအိုက္ ျဖစ္ေနၿပီမို့ သူတို့ရဲ့သိကၽြမ္းမွုကလည္း မရွိေတာ့တာမို့ ခ်င္းက်ီအိုက္ျပဳံးလိုက္ၿပီး...

“မဂၤလာပါ ကၽြန္မက ဆရာဂူရဲ့အတြင္းေရးမွူးပါ အဖိုးက ဘယ္သူပါလဲရွင္”

သူမကိုလွမ္းၾကည့္တဲ့ လ်န္ေဒါ့ကူကေတာ့ အံ့အားသင့္သြားပုံပင္ ၊ လက္ဖက္ရည္ထည့္ေနတဲ့လက္တို့ကပါတုန္လို့ ။

“ဘာျဖစ္လို့လဲေရွာင္ကူ”

“ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးအဖိုး...ဂူယူရွန္း အတြင္းေရးမွူးက သမီးနဲ႔ နည္းနည္းတူေနသလိုပဲထင္ရလို့ပါ”

လ်န္ေဒါ့ကူအေျပာေၾကာင့္ အဖိုးက ခ်င္းက်ီအိုက္ကို လွည့္ၾကည့္လာေတာ့ အဖိုးသည္လည္း အံ့အားသင့္သြားပုံပင္ ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ လ်န္ေဒါ့ကူရဲ့အျပဳအမူကိုသံသယမျဖစ္ေတာ့ပဲ ဒီအေၾကာင္းကိုလည္း ထပ္မေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ ။

“ကၽြန္မနာမည္က လ်န္ ....ဒါကေတာ့ ယူရွန္းရဲ့အဖိုးေပါ့ ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္..ယူရွန္းက ဂိမ္းကုမၸဏီကို၀ယ္လိုက္တယ္ၾကားတယ္ သူကေတာ့ အလုပ္ေတြမ်ားသထက္မ်ားေနမွာမို့ ကၽြန္မနဲ႔အဖိုးကပဲ သူ႔ကိုလာေတြ႕လိုက္တာေလ ႀကိဳအေၾကာင္းမၾကားပဲ လာလိုက္တာကေတာ့ သူအံ့ၾသသြားေအာင္ပါ ၊ အခုေတာ့ သူ႔ကို ေတြ႕ေတာင္မေတြ႕ရဘူး အတြင္းေရးမွုးခ်င္း ယူရွန္းဘယ္မွာလဲသိလား”

လ်န္ေဒါ့ကူရဲ့အေျပာေၾကာင့္ခ်င္းက်ီအိုက္လည္း ဖုန္းကိုထုတ္လိုက္ေတာ့သည္ ။

“ဖုန္းေခၚၾကည့္လိုက္ပါ့မယ္”

သူမ ေရွာင္၀မ္ကိုအရင္ေခၚၾကည့္ေပမဲ့ ဖုန္းမကိုင္တာမို့ ဂူယူရွန္းကို ေခၚျပန္ေတာ့ သူသည္လည္း ဖုန္းမကိုင္ ။
အဲ့ဒီေနာက္ ခ်င္းက်ီအိုက္ လ်န္ေဒါ့ကူကိုျပဳံးျပလိုက္ၿပီး စကားဆက္သည္ ။

“ဆရာက ေရပူစမ္းေရာက္ေနတယ္ထင္တယ္ ဖုန္းမကိုင္ပါဘူး”

“ဒါဆို...”