အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၅ (၁-၁၀)

စာစဥ္ ၅၊ အခန္း ၁။ ငါ မိန္းကေလးကို လက္မပါဘူး (1)

ကိစၥအမ်ားစုက ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္း ျဖစ္တာမွ
မဟုတ္တာ …

ေရေႏြးေသာက္ေနတုန္း မခံမရပ္နိုင္ေအာင္
ကိုက္ခဲလာမေၾကာင့္ လက္ထဲက ေရေႏြးခြက္မာ ခြမ္းခနဲ လြတ္က်သြား၏ ။ ေရေႏြးေတြ ကိုယ္ေပၚ က်သြားတာေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေအာင္ နာေနတာမို့ ဗိုက္ကို ေခါင္းအုံးတစ္လုံးနဲ႔ ဖိထားလိုက္ေတာ့ နာက်င္တာက သက္သာလာၿပီး
တစ္ခ်က္ခ်က္သာ နာလာေတာ့၏ ။
မ်က္လုံးတို့ကို ေမွးစင္းထားၿပီး ဆိုဖာေပၚမွာ ေခြေခြေလး နားေနတုန္း ဘဲလ္သံျမည္လာသည္ ။

မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး အသက္ျပင္းျပင္းရွူကာ အားေမြးၿပီးမွ
တံခါးနားကို သြားလိုက္ေတာ့ ေရွာင္ဝမ္သည္
အ၀တ္အစားပါသည့္ အထုပ္ကို ကိုင္လာၿပီး...
"မိန္းကေလး လ်န္ လဲဖို့ အဝတ္ေတြပါ"

ခ်င္းက်ီအိုက္ ဗိုက္ထဲက ထိုးကိုက္ေနတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းလွမ္းမယူနိုင္ေသးဘဲ ခနၾကာေတာ့မွ
အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္မိ၏ ။

"ေက်းဇူးပါ"

"ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ၿပီဆိုတာကို ဆရာ့ကို  ေျပာထားၿပီးပါၿပီ ။  အရင္အဝတ္လဲလိုက္ပါ ခနေန သခင္ေလး
လာေခၚပါလိမ့္မယ္"

"ေကာင္းပါၿပီ"

သူမ ျပဳံးျပၿပီး တံခါးကို ပိတ္လိုက္ၿပီးေတာ့
တံခါးမွာ မွီေနလိုက္ရင္း အသက္ကို ၀ဝရွူသြင္းလိုက္ကာ
အ၀တ္လဲဖို့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ သြားလိုက္ေတာ့သည္ ။

အ၀တ္အစား လဲၿပီးေနာက္ အနည္းငယ္ ရႈပ္ပြေနသည့္
ဆံပင္တို့ကို ၿဖီးလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ကာ
ဗိုက္ေအာက္ပိုင္းကို ဖိထားတုန္း
ဘဲလ္သံက ထပ္မည္လာသည္ ။ ဂူယူရွန္းပဲ ျဖစ္ရမည္ ။

ခ်င္းက်ီအိုက္ တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး လက္ကိုင္အိတ္ကို ယူကာ
တံခါးကို ခ်င္ခ်င္းမဖြင့္ေပးဘဲ မွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္နာမွာ မိတ္ကပ္မပ်က္ေနေပမယ့္ နဖူးမွာေတာ့  ေခၽြးတို့
စို့ေနတာေၾကာင့္ တစ္ရွူးနဲ႔ သုတ္ၿပီးမွ ဖြင့္လိုက္ရ၏ ။

ဂူယူရွန္းလဲ ခ်က္ခ်င္းမဖြင့္ပဲ ၾကာေနလို့ စိတ္တိုသြားေပမည့္ သူမထြက္လာေတာ့ ေခါင္းစေျခဆုံးၾကည့္လိုက္သည္တြင္ လက္ရွည္နဲ႔လုံလုံျခဳံျခဳံပုံကိုျမင္လိုက္ရၿပီး
စိတ္ေလၽွာ့သြားေလသည္ ။