Sesler yavaş yavaş azalmaya başladı.
"Belki geçici, belki de kalıcı olarak gidiyorum. Ama asla kurs yerini falan kapatmayacağım size Bora Bey eşlik edecek."
"Günaydın ben Bora YAŞAR!" Dedi.
Ben bu soyadı bir yerden hatırlıyorum ama nereden ki?
"Ben gelinceye kadar size Bora Bey ilgilenecek tamam mı?"
Bir öğrencim bana sarıldı. Ama ben vedaları sevmiyorum ki bu kadar öğrenci ile nasıl vedalaşacağım ki?
Sonra bir başkası ve bir başkası derken hepsi sarıldı. Ağlama Rüya, sakın ağlama içimde ki ses tekrar edip duruyordu bunu ama ağlanmayacak gibi değil ki.
"Görüşürüz canlarım."
Bana ne oluyor? Ben asla öyle bir kelime demezdim.
"Görüşürüz!" Dediler aynı anda.
Ve kurs yerimden ayrıldım.
Havaalanına çoktan varmıştım. 1 saat sonra uçağım kalkacaktı. Biraz beklemeye başladım. Sonra annemi aradım. Nerde olduğumu, ne zaman varacağımı, ne zaman ineceğimi söyledikten sonra telefonu kapattım. Biraz daha beklemeye başladım. Uçuş saati yaklaştıkça anonslar edilmeye başladı. Kimliğimi ve biletimi gösterdikten sonra valizimi teslim ettim ve uçağa bindim.
***
2 saatlik bir yolculuğun sonunda Malatya'ya geldim. Taksiye binip annemin evine doğru gitmeye başladık.
Annemin evine vardığımda, kapıya yöneldim. Kapının tokmağına hafifçe vurdum.
Bir süre sonra içerden sesler gelmeye başladı. Kapıyı orta boylu, hafif kilolu, kırışık yüzlü bir kadın açtı. Bu benim annem olamaz.
"Buyurun?" Dedi titrek bir sesle.
"Şey... Ben annemi..." Demeden hemen lafımın arasına girdi.
"Rüya kızım sen misin bu?"
"Evet benim de siz kimsiniz acaba?" Dedim.
"Tanıyamadın mı beni kızım?" Dedi hüzünlenerek.
"Şey... Hayır."
"Evet doğru kaç yıldır görüşmüyoruz. Ben senin annenim." Dedi.
"Annem mi?" Dedim şaşkın bir şekilde.
"Ah! Kızım ben de seni ilk başta tanıyamadım ama sesinden tanıdım."
Sessiz kaldım hem de çok sessiz. İlk defa böyle bir sessizlikti.
Boynumdan sarıldı. Ama ben hiç tepki vermedim.
İçeriye davet etti. Girdim ve koltuğun birine oturdum. Koltuğun yanındaki masada, kek, börek, poğaça; yaprak sarması, kısır; puding, sütlaç, kazandibi; baklava, tulumba; içeceklerden ise bir sürü meyve suyu ve çay vardi. Bu hazırlığın hepsi benim için miydi?
"Kızım mutfağa geçelim." Dedi.
Annemin arkasından mutfağa doğru ilerlemeye başladım.
"Kızım burada karnıyarık, kuru fasulye, pilav... var."
"Peki ama bunlar niçin?"
"Kızım senin için hepsi bunlar."
"Eee ama ben bunların hepsini yiyemem ki."
"Kızım sen geleceksin diye ben komşularıda çağırdım." Dedi gülerek.
Biraz sonra kapı çaldı. İki tane orta yaşlarda, ak saçlık, hafif kilolu kadınlar geldi.
"Hoş geldin Asyacığım, hoş geldin Sunacığım!" Diyerek içeriye buyur etti annem.
"Hoş bulduk!" Dediler aynı anda.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASABİ KIZ (TAMAMLANDI)
Teen FictionGüzel bir hayatın içinde yaşıyordu. Bir gün babası ve üvey annesi tarafından zorla evlendirilmeye çalışıldı ama o kadar asabiydi ki babası ve üvey annesi ona karşı koyamadı. Bu zorla evlendirilmeden dolayı annesinin yanına gitti ama oradada işler ka...
