İZMİR MACERASI-1

512 79 38
                                    

"Spor merkezine şu hani zenginlerin takıldığı yer." Dedim adrese tarif ederek.

Varacağım yere kadar sessizdi arabanın içi sadece radyo açıktı. Pencereye kafamı yaslayıp yolu izlemeye başladım. Birden Peri'nin sesiyle irkildim.

"Geldik!" Dedi bağırarak.

Ne zaman geldiğimizin farkında bile değildim.

"Şeyy... Rüya senin zaten bir spor kursun yok muydu?" Dedi Peri.

"Var tabii sarmadı orası. Aynı senin babamın aldattığın gibi." Dedim lafı çarparak.

"Nee!?" Diye bağırdı Peri'nin yanındaki adam.

"Hiç şaşırma. Şaşırmanıza gerek yok! O kadın benim üvey annem." Dedim sinsi bir gülümsemeyle.

"Şaka yapıyorsunuz değil mi?" Dedi inanmak istemeyerek.

"Gerçek ve fotoğraflarımızda var. İsterseniz gösterebilirim." Dedim.

***

"İnanamıyorum Peri sana!" Dedi adam sinirlenerek.

"Yalan söylüyor inanma ona." Dedi Peri Hanım kendini savunarak.

"Telefonumu çıkartıp, adama doğru uzatıp, Peri ile olan fotoğraflarımızı gösterdim.

"Peki bunlar ne Peri!?" Dedi adam Peri'ye bağırarak.

Peri cevap vermeyince adam sözüne devam etti.

"İn arabadan Peri!" Dedi adam.

Peri ağlayarak arabadan indi. Ardından ben de indim. Sonra adam arabasını gazlayarak gitti.

"Sen nereden çıktın utanmaz kız!?" Dedi Peri bana bağırarak.

"Piyangodan." Dedim gülerek.

"Benimle dalga geçme be kızım!" Dedi iyice sinirlenerek.

"Dalga denizde olur." Dedim kahkahalar atarak.

Peri benim bu hareketlerimi gördükçe deliriyordu hatta yüzü bile mosmor olmuştu.

"Neyse canım benim işim var sonra görüşürüz." Dedim sırıtarak.

"Elbet bir gün görüşeceğiz Rüya." Dedi Peri arkamdan bağırarak.

ASİ KIZ moduna girdim. Hafif rüzgar vardı. Saçlarımı azda olsa savuruyordu. Zaten saçlarımı mavi olunca iyice dikkat çekiyordum. Üstüne üstlük sinirli ve hızlı yürüyerek kendimi havalı zannettim. Hemen hemen herkesin de gözü bendeydi. Ama içeriye girince sanki o havamdan bir eser kalmamış gibiydi. İçeriye girince resepsiyonda ki kız gülümsemiş bir şekilde duruyordu. Biraz yaklaştım kıza.

"Buyurun efendim size nasıl yardımcı olabilirim?" Dedi gülümseyerek.

"Ada ile görüşeceğim." Dedim.

"Randevunuz var mıydı?" Dedi gülümseyerek. Bal gibi biliyordu randevumun olmadığını.

"Hayır ama arkadaşım ve bana randevu al demedi." Diyerek kıza yalan söyledi.

"Peki isminiz nedir?" Diye sordu. Sanki uluslararası bir holdinge geldik. Alt tarafı bir spor merkezi.

"Rüya!" Dedim.

"Peki Rüya Hanım soldan ikinci kapı." Dedi kız gülümseyerek.

Koridorda yürüyünce duvarlarda Ada'nın bir kaç kupayla ve bir kaç başarı belgesi olan çerçeveler vardı. Gören de sanki onu gerçek bir sporcu zannedecek. Babasının parasıyla açtı burayı ve o parayla övünüyor. Bu kız beni delirtecek resmen.

ASABİ KIZ (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now