KADERİMİ KOVALIYORUM

72 12 0
                                    

"İşte bir gün annen anlatmıştı..." Demeden sözünü kestim.

"Neyi anlatmıştı?"

"Senin gerçek annen olmadığını."

"Ne zaman öğrendin sen bunu?"

"Birkaç yıl önce öğrendim."

"Oha! Niye bana öğrendiğin zaman söylemedin?"

"Gerçek anneni bulmak istedim."

"Söyleseydin beraber bulabilirdik."

"İşte tek başıma bulmak istedim."

"Niye?" Dedim mantıklı bir cevap vermesini umarak.

***

"

İşte sana sürpriz yapmak için." Dedi sanki bir şeyler itiraf etmek istiyor gibiydi."

"Oğlum benim hayatım zaten bir sürpriz. Sen neyin sürprizini yapıyorsun bana?"

"Of! Yeter ya! Sana aşığım aşık aşık! Anladın mı?" Dedi bağırarak.

Neye uğradığımı şaşırmıştım. Ne diyeceğimide bilmiyordum. Sarılayım en iyisi demi? Bencede en mantıklısı sarılmak. Dur bir dakika sarılmak nasıl bir sey? Ben bilmiyorum galiba. Aman boşver kollarını aç ve Gökçay'ın bedenine dola gitsin.

"Özür dilerim senden herşeyi sakladığım için." Dedi ve o da bana sarıldı.

"Önemli değil." Dedim ve kendimi onun vücudundan geri çektim.

"O kadın nerede?"

"Yarın toplantısı varmış. O yuzden evine gitti."

"Mesleği ne?"

"Bir tane holdingi var."

"Bu da mı zengin?"

"Ne var kızım? Zengin, fakir ayrımı mı yapıyorsun?"

"Zenginlerden pek bir fayda görmedim. Neyse ben odamdayım." Dedim ve odama doğru gittim.

Odama geçip yatağının üzerine oturdum. Düşüncelere daldım. Ben kimdim? O kadın neden beni o aileye bıraktı? Ve neden şimdi gelip benim annem olduğunu söylüyor? Yirmi yıldır nerelerdeydi? Belki susturuluyor muydu?

~GEÇMİŞ~

Annem ile babam dışarıya çıkmıştı. Bende Mihriban abla ile evde kalmıştım.

"Mihriban abla meyve suyumu içtikten sonra bahçeye çıkabilir miyim?"

"Tabii ki de kuzum ama dikkatli ol tamam mı?"

"Tamam Mihriban abla." Dedim ve meyve suyumu içmeye koyuldum.

Bahçeye çıkmak için sabırsızlanıyordum. Çünkü babam benim için küçük bir kaydırak ve salıncak almıştı. Parka götürmedikleri için parkı ayaklarıma kadar getirmişlerdi. Keşke bir arkadaşım olsa beraber oyun oynardık diye düşüncelere dalarken çoktan meyve suyumu bitirmiştim. Boş bardağı alıp mutfak tezgahının üzerine koydum. Mutfaktan bahçeye çıktım hemen salıncağıma doğru koştum ve o güzel, göz alıcı kırmızı renkteki salıncağıma bindim.

ASABİ KIZ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin