KARANLIK

71 11 3
                                    

Kulaklarıma inanamıyordum. Hem bu kadın beni nereden bulmuş olabilir? Yoksa beni mi takip ediyordu? Yoksa Gökçay mı söyledi?

"Yalan söylüyorsunuz."

"Yalan değil gerçekler. Al bunlarda DNA sonuçları."

Annem olduğunu iddia eden kadının elindeki raporları aldım. Dedikleri doğruydu. Ama benim DNA'mı öğrenmek için benden bir saç teli,tırnak ya da dış fırçası olması gerekiyor bu kadın nereden buldu ya? Hemen yüzümü Gökçay'a çevirdim. Yüzünde mahcup bir ifade vardı.

"DNA testi yapman için..." Sözümün devamını getirmeme izin vermeden sözümü kesti annem olduğunu iddia eden kadın.

"Gökçay'dan aldım saç tellerini."

Duyduklarıma inanamıyordum. Başımdan aşağıya kaynar sular dökülüyordu resmen.

Daha fazla dayanamadım. Gökçay ve o kadının yüzüne bakıp oturma odasından ayrıldım. Odama gidip askıdan ceketimi aldım. Sinirlensem mi yoksa ağlasam mı karar veremedim. Ama o evi Gökçay ve kadının başına yıkmamak için kendimi dışarıya attım.

"Rüya nereye gidiyorsun? Dur konuşalım." Diye seslenmesine rağmen arkama dönmedim ve duymazlıktan geldim Gökçay'ı.

***

Evden çıkalı kaç saat oldu bilmiyorum ama hava iyiden iyiye soğumuştu. Kalacak yerim yoktu. Çünkü salak ben ceketini almış çıkmıştı.

Eve doğru ilerlemeye başladım. Yavaş ve temkinli adımlar ile. Çünkü eve gitmek istemiyordum. Hele ki o kadın ile Gökçay'ın yüzünü bile görmek istemiyordum. Sadece düşünmek istiyordum. Uzun uzun düşünmek.

~GEÇMİŞ~

Sabah erkenden uyanıp annem ile alışverişe gidecektik. Hemen yatağıma gidip uyudum.

Elimden alamayacaksın onu...
O benim... senin değil ve asla da olamayacak...

Hızlı nefes alıp vererek uyandım. Bu da neydi böyle? Kabus mu? Ama niye her yer karanlıktı? O ses neydi öyle? Kimin sesiydi? Neyi elimden alacakmış? Hem benim neyim varda alsınlar? Bunları düşünerek yatağımdan kalkıp, mutfağa doğru ilerlemeye başladım.

Annemin odasının önünden geçtiğimde ışık yanıyordu ve sesler geliyordu. Allah Allah annem bu saatte kiminle konuşur? Bir de saat gecenin dördü.

Kulağımı kapıya dayayıp odayı dinlemeye başladım. Tamam biliyorum yaptığım iyi bir şey değil ama bu saatte de konuşulmaz yani acil bir olay olmadiktan sonra.

"Tamam onu göndereceğim tam 2 yıl önce planladığımız gibi. Şu anda durumu iyi yolculuğa hazır." Dedi annem konuştuğu kişiyle.

Galiba telefonla konuşuyor ama kiminle? Hem 2 yıl önce mi dedi? Ne planı? Ne göndermesi? Kimi gönderecek? Ne oluyor lan burada?

"Sen dert etme Asil parayı hazır hale getirsin. Gelinliği giydirmek kolay olacak." Dedi tekrardan.

ASABİ KIZ (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now