"အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်လိုက် "
"ဟုတ်ကို ကို သားကို စိတ်မဆိုးတော့ဘူးမလားဟင် "
Perth ရဲ့ မျက်နှာ ထပ်မှာ မဲ့ပြုံးတစ်ခုကလွှဲလို့ အခြားအမူအရာ တစ်ခုမှ မရှိခဲ့ လှပလွန်းခဲ့တဲ့ မဟူရာ မျက်ဝန်းတို့သည်လည်း မှေးမှိန်ကုန်ပြီ။
ကလေး ငယ်အား အေးစက်နေသည့် နံရံတို့အား ကျောကပ်ကာ ပင့်တင်လျှက် သူ့ရဲ့ တင်းကြပ်မာနေသည့်အရာအား ပွတ်တိုက်ကာ ကိုယ်တွင်းထဲသို့ တိုးကာ ဝင်တော့သည်။
"အား ကိုကို သားနာတယ် ကိုကို အား သားနာတယ် "
"ပါးစပ်ကို ပိတ်ထား စမ်း"
"အား ကိုကို အွန်း အွန်း.........ကို"
ချွတ်ထားသည့် အဝတ်စကို ကလေးငယ်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ တင်းကြပ်နေသည့် အပေါက်လေးချောင်ချည့်အောင် လှုပ်ရှားပြီး ခပ်မြန်မြန် လှုပ်ရှားနေဆဲ သွေးတစ်ချို့ ထွက်လာတော့ ချောခြူသွားသည်မို့ Perth ဟာ မြန်သထက် မြန်အောင် လှုပ်ရှားလျှက်
"အင့် အင့် "
ကလေးငယ်သည် နာလွန်းသည်ကတစ်ကြောင်း ပါးစပ်ထဲ၌ပိတ်စို့ထားသည့် အဝတ်စကြောင့် အော်မရသည်က တစ်ကြောင်း
မျက်ရည်တွေ စီးကျကာ ကိုကို့ ပုခုံးသို့မှီကာ အိပ်စက် သွားလေ ရဲ့ ပူနွေးနွေး အရည်တို့သည် အတွင်းသားတွေ အား အရောင်ဆိုးစေပြီး ကလေးငယ်ကို ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ချကာ ရေဇလုံထဲသို့ ဝင်ကာ စိမ်နေလျှက်
ငိုလို့ နီရဲနေသည့် မျက်နှာ ကလေးအားကြည့်ပြီး သူ့ရဲ့ အရာ ထပ်မံ ၍ မာလာပြန်သည်။
"မင်းမျက်နှာကိုကြည့်ရင်းတောင်မာနေတာ မင်းကဘာကောင်လဲ Saint "
ထိုကလေးငယ်အားပွေ့ချီပြီ ရေဇလုံတွင်းသို့ထည့်ကာ သွေးတွေ ပေါင်ကျံတစ်လျှောက် သုတ်ပေးပြီး ဆေးကြောကာ ပါးကို ခပ်စစ လေးရိုက်ကြည့်ပြီး ရေနဲ့ပတ်တော့မှ နိုးလာတော့သည်။
"ဟင့် အင့် သားနာတယ် ဟင့်"
"မပျော်ဘူးလား ကိုကို နဲ့ဆော့ရတာ "
"ဟင့်အင်း သားနာတယ် ပြီးတော့ စကာပြောလို့မရအောင် လုပ်တယ် မပျော်ဘူး ဟင့် "
YOU ARE READING
Innocence (34+35)Complete
Fanfictionငါတို႔ကဘာမွ မဆိုင္ဘူးေနာ္ မင္းကငါ့ စိတ္အာသာေျဖဖို႔ကလြဲရင္ဘာမွ အသုံးမဝင္တဲ့ အမွိုက္ေကာင္ ငါတို့ကဘာမှ မဆိုင်ဘူးနော် မင်းကငါ့ စိတ်အာသာဖြေဖို့ကလွဲရင်ဘာမှ အသုံးမဝင်တဲ့ အမှိုက်ကောင်
