အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကေလးကို ထပ္မံေပြ႕ခ်ီကာ အေပၚထပ္ခန္းကို မသြားနိုင္ေတာ့ တုန္ရီေနတဲ့ဒူးေၾကာင့္ မေတာ္လို႔ျပဳတ္က်ခဲ့ရင္ ကေလးထိခိုက္မွာအလိုလား
"သခင္ေလး Perth သားSaint ေလးေနမေကာင္းဘူးလား"
"ေကာင္းပါတယ္ သူပင္ပန္းသြားလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေရေႏြးေႏြးေလး ဇလုံထဲထည့္ၿပီးလာေပးပါ"
ႀကီးေမကေခါင္းၿငိမ့္ကာ မီးဖိုခန္းထဲဝင္သြားေတာ့သည္။ကေလးကို အသာခ်ကာ အဝတ္အစာေတြခြၽတ္ ေစာင္ေလးသာ လႊားေပးထားလိုက္သည္။ႀကီးေမ ေရေႏြယူလာေတာ့ Tower တစ္ထည္နဲ႕ ေပါင္းအတြင္းပိုင္းသားေတြကိုပြတ္တိုက္ကာ သန့္စင္ေပးၿပီး ကိုယ္လုံးတီးေလးႏွင့္သာ သိပ္လိုက္သည္။ကြၽန္ေတာ္လည္း ရွပ္အကၤ်ီကိုခြၽတ္ကာ ကေလးေဘးနားဝင္လွဲၿပီး အိပ္လိုက္သည္။
"အ "
"ကိုယ့္ကေလး နိုးၿပီလား"
အနည္းငယ္ညည္းၫူမိ႐ုံရွိေသး ကိုကိုက နိုးလာၿပီးထထိုင္ကာ ဟိုစမ္းဒီစမ္းျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းထဲေရာက္လာတဲ့ မနက္ကအျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္ ေသေလာက္ေအာင္ ရွက္႐ြံ႕ေနမိေတာ့သည္။
"ကိုယ့္ကေလး နာေနေသးလား"
"ကိုကို သားေလ အီး သား ရွက္လိုက္တာ သားအရမ္းၾကည့္ရဆိုးသြားလားဟင္ "
*Kim Min Ho မင္းဘယ္လိုေတာင္ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္နိုင္ရတာလဲ *
"ဟင့္အင္း ဒါေပမဲ့ ကိုကို တကယ္ဒူးေခ်ာင္သြားတာ"
"ကိုကို မေျပာနဲ႕ အင့္ အဲ့တာ ကိုကို႔ေၾကာင့္ေလ မဟုတ္ဘူးလားေျပာ ေျပာ "
"ဟုတ္ပါတယ္ ကိုကို မသိလိုက္လို႔ အဲ့ေဆးေတြ အမ်ားႀကီးသုံးလိုက္မိတာ စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္ "
"ခ်ီ အင့္ ေရခ်ိဳးခ်င္တယ္"
အငိုတစ္ဝက္ျဖင့္ ကေလးေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ခ်က္ခ်င္း ထခ်ီၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားရသည္။ကေလးအေၾကာင္းကို ပိုပို ၿပီးသိလာရသလို ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပို ၿပီးရင္းႏွီးလာသလိုပင္
ကေလးေရခ်ိဳးဖို႔ ျပင္ေပးၿပီး ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဘာင္းဘီခြၽတ္ကာ ေရခ်ိဳးဇလုံထဲဝင္မယ္ႀကံေတာ့
YOU ARE READING
Innocence (34+35)Complete
Fanfictionငါတို႔ကဘာမွ မဆိုင္ဘူးေနာ္ မင္းကငါ့ စိတ္အာသာေျဖဖို႔ကလြဲရင္ဘာမွ အသုံးမဝင္တဲ့ အမွိုက္ေကာင္ ငါတို့ကဘာမှ မဆိုင်ဘူးနော် မင်းကငါ့ စိတ်အာသာဖြေဖို့ကလွဲရင်ဘာမှ အသုံးမဝင်တဲ့ အမှိုက်ကောင်
