"Hello အဟ Mae ဖုန္းဆက္မွ ဆက္ပါ့မလားလို႔ေလ "
"Saint သားဆီမွာလား ေန႕လည္ Ji တို႔ေရာက္လာလိမ့္မယ္ Saint ကိုျပန္ထည့္ေပးလိုက္ "
"Sorry ပါMae ကြၽန္ေတာ္ နဲ႕ Saint က တရားဝင္လက္ထပ္ၿပီးေနၿပီ ျဖစ္တာေၾကာင့္ Sorry ပါ ဒါပဲေနာ္ Mae လည္းလူနာကို ေဆးကုဖို႔ပဲအာ႐ုံစိုက္ပါ "
ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႕ စက္ပါတစ္ခါတည္း ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ကြၽန္ေတာ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္သလို ျဖစ္လာမွ ႀကိဳက္တဲ့သူမ်ိဳးမို႔ေလ အိပ္ေနေသးတဲ့ Saint ကို ကိုယ္ပူစမ္းေတာ့ ေႏြးေတးေတးေလးရွိေနေသးသည္။အိမ္ေအာက္ကို ဆင္းကာ အမိန့္တစ္ခု ထုတ္မိျပန္ၿပီ "ဒီေန႕ကစၿပီး ပုစြန္နဲ႕ ပတ္သတ္တဲ့ စားေသာက္ကုန္ေတြ သုံးခြင့္ မရွိ "တဲ့ ေလ
ေက်ာင္းလည္းမသြားနိုင္ ဒီကေလးကိုပဲ စိတ္ပူေနရသည္။ထမင္းလည္း ကိုယ္တိုင္ခြံ႕ေကြၽး ေရကအစ ငွဲ႕ကာ တိုက္ကာျဖင့္ တံခါးေခါက္သံႏွင့္အတူ ဝင္ေရာက္လာတဲ့ လူတစ္စု
"Saint ေနမေကာင္းဘူးလား ဖ်ားေနတာလား သက္သာရဲ႕လား ဟင္ "
"သက္သာေနပါၿပီ Phi Phi သား သားေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ "
"သားကိုသူတို႔ဖမ္းေခၚလာၾကတာမလား Phi Phi နဲ႕ျပန္လိုက္ခဲ့ေနာ္ Phi "
"Ji မင္းစည္းေက်ာ္လြန္းေနၿပီဆိုတာ မင္းသိရဲ႕လား "
Saint လက္ကို ကိုင္ထားသည့္ Ji ကို လက္ေကာက္ဝတ္ကေနဆြဲေစာင့္ကာ ကုတင္ေအာင္သို႔ ဆြဲခ်လိဳက္ေလရဲ႕ Saint ကိုအလွ်င္အျမန္ေကာက္ေပြ႕လိုက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ဘယ္သူမွ လုယူလို႔မရေအာင္ တင္းၾကပ္စြာဖတ္ထားေလရဲ႕ Saint ကလည္း လွ်င္ျမန္လြန္းတဲ့ Perth ေၾကာင့္ လက္သြယ္သြယ္ေလးေတြက Perth ရဲ႕လည္တိုင္ကိုအလွ်င္အျမန္ ေပြ႕ဖတ္ထားလိုက္မိသည္။ခုတင္ေအာက္မွာ လဲက်ေနသည့္ Ji ကို Perth ကငါ့အပိုင္ကို လုယူဖို႔မစဥ္းစားနဲ႕ဆိုတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ၾကည့္ေနေပမဲ့ Saint ကေတာ့ အားနာေနသည့္မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ၾကည့္ေနခဲ့သည္။
"သခင္ေလး Perth အခ်စ္မပါပဲ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုကို လြယ္လြယ္နဲ႕ မတည္ေထာင္ပါနဲ႕ Saint, ကိုမုန္းတီးေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီေလာက္ထိမရက္စက္ပါနဲ႕ က်န္းမာေရးလည္းမေကာင္းသလို Saint က အတိတ္ေမ့ေနတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ပါ"
YOU ARE READING
Innocence (34+35)Complete
Fanfictionငါတို႔ကဘာမွ မဆိုင္ဘူးေနာ္ မင္းကငါ့ စိတ္အာသာေျဖဖို႔ကလြဲရင္ဘာမွ အသုံးမဝင္တဲ့ အမွိုက္ေကာင္ ငါတို့ကဘာမှ မဆိုင်ဘူးနော် မင်းကငါ့ စိတ်အာသာဖြေဖို့ကလွဲရင်ဘာမှ အသုံးမဝင်တဲ့ အမှိုက်ကောင်
