မနက္၇ နာရီေလာက္ ေရာက္ေတာ့ ရင္ခြင္ထဲက ကေလးဟာ နိုးမလာေသးေပ။ႏႈတ္ခမ္းနီနီရဲရဲေလးေတြက ေယာင္ေနသလို ရင္ၫြန့္ကေနဝမ္းဗိုက္အထိ အနီေရာင္ အရာေတြက ျပည့္လို႔ေနသည္။
နဖူးေလးကို အနမ္းခပ္ဖြဖြေလးေပးၿပီး ကေလးနဲ႕အတူ ထပ္ၿပီး အိပ္ေနလိုက္သည္။အသက္ရႉသံမွ်င္မွ်င္ေလးေတြကအစ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းေနသည္။
"ကိုကို "
"နိုးၿပီလား ငယ္ "
"ေန႕လည္ တစ္နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီ ကိုကို ေက်ာင္းမသြားဘူးလား"
"အင္း ကေလးနဲ႕ အတူေနခ်င္လို႔ "
တစ္ဖန္ေပြ႕ဖက္လာသည့္ကိုကို႔ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္လည္း မ်က္လုံးေလးေတြမွိတ္လိုက္ၿပီး ကိုကို႔ ရင္ခြင္ေလးကိုမွီထားလိုက္သည္။
"ဒီေန႕ ကိုယ့္ကေလးနဲ႕ အျပင္သြားမယ္ ကေလးဘယ္သြားခ်င္လဲ"
"တကယ္လား သား႐ုပ္ရွင္တူတူၾကည့္ခ်င္တယ္ ကိုကိုနဲ႕ သားကို လိုက္ျပမယ္မလားဟင္"
"ေသခ်ာတာေပါ့ ထ ေရခ်ိဳးၾကရေအာင္"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ကေလးကို ေပြ႕ခ်ီကာ ေခၚသြားခဲ့သည္။ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳး ျပင္ဆင္ၿပီး အျပင္မွာပဲ ေန႕လည္စာ စားကာ ႐ုပ္ရွင္ လက္မွတ္ျဖတ္ၿပီး ျပမဲ့ အခ်ိန္ကို ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ မုန့္ဝင္ဝယ္ရင္း ေစာင့္ေနခဲ့သည္။
"ညီ အကို႔ နာမည္က Kimmon ပါ "
"Ahh ဟုတ္ သားနာမည္က Saint ပါ "
"အကို႔ဖုန္းနံပါတ္ေနာ္ ညီ့ဖုန္းနံပါတ္ေရာ သိလို႔ရမလား"
"သားကို ကိုကိုက ဖုန္းေပးမကိုင္ဘူး "
ဖုန္းနံပါတ္ကဒ္ေလး ကိုင္ကာ Phi Kimmon ကိုေျပာလိုက္ေတာ့ Phi က အထူးအဆန္းျဖင့္အံ့ၾသသြားသည့္ပုံေလးႏွင့္ မုန့္ဝယ္ေနသည့္ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္နားကိုေရာက္လာၿပီး လက္ေကာက္ဝတ္ကိုေစာင့္ဆြဲလိုက္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ခႏၶာကိုယ္က ကိုကို ဆီပါသြားေတာ့သည္။
"မင္းဘယ္သူလဲ ငါမသိဘူး မင္းသိထားရမွာက ကေလးကငါ့အပိုင္ "
ေပါက္ေပါက္ဗူးနဲ႕ Phi Kimmon မ်က္ႏွာကိုေပါက္လိုက္ၿပီး ကိုကိုက ကြၽန္ေတာ့္လက္ကိုဆြဲကာ ထို႐ုပ္ရွင္႐ုံကေနထြက္လာခဲ့သည္။
YOU ARE READING
Innocence (34+35)Complete
Fanfictionငါတို႔ကဘာမွ မဆိုင္ဘူးေနာ္ မင္းကငါ့ စိတ္အာသာေျဖဖို႔ကလြဲရင္ဘာမွ အသုံးမဝင္တဲ့ အမွိုက္ေကာင္ ငါတို့ကဘာမှ မဆိုင်ဘူးနော် မင်းကငါ့ စိတ်အာသာဖြေဖို့ကလွဲရင်ဘာမှ အသုံးမဝင်တဲ့ အမှိုက်ကောင်
