'Tot ik neerval'

Hoofdstuk 19: Seks of moord

Lisa heeft ongelijk. Alsof ik ga rondhoeren achter Daniel zijn rug om, bullshit. Ik staar naar mijzelf in de spiegel, vandaag was best een win. Mijn haar zit goed, mijn kleding fijn. Ik poets mijn tanden nog even voordat ik naar beneden ren en snel het huis verlaat, onderweg naar school zit Sam veel aan mijn hoofd. Het is niet alsof hij mij leuk vind, maar waarom zit ik er dan zo mee. Ik ben überhaupt verward dat hij er weer is. Rood. Ik sta stil bij het stoplicht en zie Mark fietsen, "Hey Mark!" roep ik snel, maar hij hoort mij niet. De gozer heeft een koptelefoon op en fietst gewoon door, dan zie ik hem straks wel. 
Eenmaal aangekomen bij school, besluit ik mijn fiets dicht bij Mark te parkeren, die nog de zijne op slot aan het zetten is. Als hij mij eindelijk opmerkt zegt hij "Hey, Bram!" Ik lach naar hem. Sam is nog nergens te bekennen. 
    Uren gaan voorbij, naar veel was er niet uit te kijken, het was een maandag. Geen dansles, nog niks gehoord van Daniel nor Lisa, vast per toeval. Hans en Mark weten veel te vertellen over hun weekend, dus besluit ik de mijne nauwelijks te delen. "Tja, Daniel, Lisa, koffie, je weet hoe het gaat." Antwoord ik na veel gespreksstof. 
Waar is hij dan?  Vraag ik mij af in de tweede pauze. Ugh. Ik kauw nog even op mijn boterham voordat ik marcheer naar het toilet in de cafetaria samen met Mark die toevallig ook moest.
"Zie ik er goed uit vandaag?" Vraagt Mark aan mij terwijl hij zich fixeert op zijn kapsel door de spiegel heen.
"Uhm, ja?" Zeg ik met vraagtekens. Ik let nooit zo op hoe Mark er uit ziet. Hij heeft wel een leuke kledingstijl, lekker urbaan. Air Jordans, jeans en een trui die een rapper's tour representeert van 2015.
"Hoezo?" Besluit ik te vragen.
Even krijg ik geen antwoord, hij sleept zijn bruine haren naar achter met 2 vingers onder de kraan. Vervolgens keren zijn bruine ogen naar mij in de spiegel.
"Niks bijzonders." Antwoord hij verlegen.
Mark en Hans zijn wat dat betreft altijd redelijk normaal geweest, niet populair, maar ook niet gehaat. Mark is daarnaast erg bescheiden, waar ik mijzelf in herken. Zijn cijfers doen er niet toe, of hoe hij schoonheid op doeken vastlegt. Echt waar, hij kan schilderen.
Ik besluit het gesprek op gang te houden, mijn doel van vandaag lijkt toch weggevallen te zijn.
"Vast wel toch." zeg ik met een glimlach naar hem. Hij is best schattig met zijn haar naar achter.
Hij begint te grinniken. "Oké, you got me, ik probeer er goed voor iemand uit te zien." Antwoord hij terwijl hij eindelijk zijn rug naar de spiegel toekeert.
"Is het voor mij?" Vraag ik plagerig, dat kan toch niet, dit is geen twijfelachtig Sam geval. 
"Nee, nee, je ziet er goed uit Bram maar..."
Ik onderbreek hem met een "Ja, ja." om naar het punt te komen.
"Sarah ken je toch wel?"
On the top of mind vraag ik "Sarah Booij?"
Hij knikt. "Ja, ik zie haar denk ik best zitten."
"Vraag haar dan op date." Normaal zou ik niet zo concreet antwoorden, maar er is veel veranderd sinds ik met Daniel heb. Door Daniel ontmoette ik vaker nieuwe mensen, de extravert die hij was.
"Ja inderdaad." Hij is het met mij eens, mooi. Ik gun het hem wel.
Hans komt het toilet binnen. "Wat doen jullie hier zo lang? Ik verveelde me."
"Tongen." Zeg ik kortaf, ik wist eigenlijk ook niet meer tot dit punt wat ik hier deed. Ik sein hun af en ga een toilet hok in. Bert is homo, bel Sarah voor sex 0616-, Slamgang en allerlei andere woorden stonden op de muur van mij rechts geschreven. Ik raak in gedachte. Ik weet überhaupt niet of Sam... Vast wel? Misschien bi? 
   De schoolbel gaat om 15:00 en ik loop door de gang met mijn telefoon in mijn rechterhand, ik besluit Daniel te bellen. "Hey schat!" hoor ik.
"Hey, alles goed?" Vraag ik aan hem terwijl ik begin stil te staan bij mijn kluis.
"Goed, met jou?" Het gesprek leidt tot mijn vraag of hij druk is, huh hij is inderdaad druk?
"Ik ben mijn neef aan het helpen met verhuizen in (x)."  hoor ik van hem.
Wat saai. Ik plof op mijn bed neer en staar naar het plafond. Lisa? Druk. Ik besluit maar wat huiswerk te maken en te gaan slapen.
   Het is dinsdag, weer een dag voor dansles en Daniel. Mijn routine gaat snel voorbij, mijn moeder is weer aan het werk. Zij werkt bij een uitzendbureau en doet daar het boekhouden. 
Oh ja, Sam, bedenk ik mij terwijl ik naar school fiets.
   Ik kom aan, praat wat met Hans en Mark en zie Sam weer, hij zwaait enthousiast naar mij in de gang maar heeft een andere les, daarnaast zat hij in een andere klas. Ik heb maar twee lessen met hem, biologie en aardrijkskunde, bij beiden zitten we dan ook altijd naast elkaar.
Ik neem plaats naast Sam bij ons blokuur biologie. We zitten geheel achteraan in het lokaal bij de brede twee-persoonstafels. Ik zit rechts van Sam, bij het raam. Het lokaal zat twee hoog en rechts had ik uitzicht op het schoolplein. Links, Sam.
Sam is lang, blond met krullend haar, heeft hemelblauwe ogen en een huid die voldoende in de zon had gezeten. Hij heeft een slank figuur. Terwijl ik in synchronie mijn spullen pak met Sam, begint onze docente te spreken. "Het genotype is compleet wat anders dan het fenotype..." 
Ik ben volledig afgeleid, Sam loopt de hele tijd te kloten. Hij legt zijn rechterhand in mijn schrift, met pen erbij tekent hij een box voor een spel van boter, kaas en eieren. Ik besluit maar mee te spelen, ik sta een 7,2 voor biologie dus het zal wel, feno- watte? Hij wint. We spelen nog een ronde, en nog een, tot het 2-2 staat.
"Sam, heb je iets te delen?" vraagt de docente, betrapt.
Hoe lang praat deze vrouw nog, jezus. Na een half uur uitleg krijgen we eindelijk de kans om zelfstandig te werken.
"Je ziet er goed uit vandaag." Fluistert Sam naar me. Hij heeft wat mij betreft geen ongelijk. Mijn bruine haartjes zaten net zo goed als gister. Ik bedank hem waarop hij vraagt "Heb je ook zo tussenuur?", ik knik. 
   We lopen van het schoolplein af, ondanks dat dit niet gewenst was van de school. Wie interesseert dat nou écht. We fietsen naar een parkje in de buurt en gaan op een bankje zitten. Ik neem een slok van mijn bidon voordat hij mij giechelend in mijn arm prikt. Hij is altijd al zo plagerig geweest. 
Voordat ik het vergeet hem te vragen stel ik: "Waar was je gister?"
"Ziek."
"Oh oké." Hoe ga ik hem in godsnaam iets als dit vragen.
"Je lijkt afwezig vandaag." zegt Sam, wat mij volledig van mijn apropeau gooit. 
"Oh, echt?" Vraag ik met een volmaakte lach. Hij staart mij in mijn ogen. Ergens wil ik dit loslaten. Ik zie hem net wat dagen weer en het eerste wat ik mij afvraag is of hij mij in de weg gaat zitten met mijn relatie, dat slaat nergens op.
"Ja." Antwoord hij kort, hij lijkt het niet te beargumenteren, verwacht hij dat ik het voor hem afmaak?
"Vind je het leuk hier te wonen?" Besluit ik te vragen. 
Hij vertelt mij over hoe zijn moeder nog steeds in onze oude stad woont, over hoe zijn vader hier werkt, wat hij van de stad vindt.
"Toen je verhuisde was dat echt super kut." Zegt hij achteraf.
"I know, ik had er ook enorm last van." Antwoord ik zuchtend. Ik leef ermee, ik mis niks meer uit die vorige stad, maar het was gek dat mijn moeder zo wegging. Nog gekker is dat ze al 2 jaar met een vrouw heeft, echter heb ik haar nog nauwelijks gezien. Ik weet niet of mijn moeder het niet wilt drukken op mij dat ik misschien een tweede heb, ergens zou het mij niet uitmaken. Het maakte het wel luchtig in huis, een biseksuele moeder en een homoseksuele zoon. 
"Mijn moeder is bi." zeg ik lachend. Sam is verbaasd, plottwist of the century. 
"Heb je dan nu twee moeders?" Vraagt hij. 
"I don't know."
Hij omhelst me, wat niet vreemd was. De knuffel was redelijk lang, ergens voelde het in verband met het verdriet van toen.
   Uiteindelijk heb ik de vraag vandaag niet gesteld aan Sam, ik weet het antwoord namelijk al, nee. Een goede danssessie zat erop, ik had met mijn moeder gebeld en gevraagd of ik bij Daniel mocht blijven eten en slapen, wat ergens inmiddels vragen was naar de bekende weg. 
Daniel sleept mijn kleding van mijn lijf, de drive van deze man. Zijn handen zijn zacht, zijn geduld echter minder. We waren nog net niet van tafel geschoven, terwijl zijn ouders thuis zijn heeft hij mij toch zo ver gekregen. Mijn benen sloten om zijn nek, dit was wel leuk. Zijn rechterhand dekte mijn mond weer, stomme ouders.
   Na een lange sessie steekt hij een sigaret op, naast mij in bed, met een asbak op het nachtkastje.
"Roken is echt voor losers, hoe verwacht je nog te dansen met die longen?" Stel ik plagerig naar hem.
Hij zucht een wolk uit en antwoord "Nooit een sigaret na seks willen proberen?" Hij dringt niet per sé aan, maar ik besluit het te proberen. Ik zet zijn sigaret aan mijn lippen en adem het kort uit. "Oké en nu?" Vraag ik.
"Het moet wel over de longen, als je nep rookt ben je al helemaal een loser." 
Ik neem een duidelijk te grote trek over mijn longen en krijg een hoestbui terwijl Daniel grinnikt, ik geef hem een tik op zijn arm. Ik ga wat meer recht op zitten, mijn benen gewikkeld door zijn blauwe dekbed en besluit het nog een kans te geven. Daniel verplaatst de asbak tussen ons op bed. Het lijkt al iets beter te gaan.
"Je ziet er nu zo sexy uit." Zegt hij tegen mij terwijl hij gefascineerd naast mij ligt. Terwijl ik charmant probeer nog een trek te nemen voordat hij de sigaret van mij aanneemt. Ergens wist ik nauwelijks hoe ik de sigaret moest vasthouden, charmeur. 
Ik kijk hem na terwijl hij rookt, de pracht die hij is. De lange jonge met bruin haar en brede schouders had toch echt al bijna 3 maanden een relatie met mij. Hij kijkt een tijd uit het raam, voordat hij mij aankijkt met zijn diepe bruine ogen. De schemerige zon valt op ons vanuit de open centimeters tussen het gordijn van Daniel dat nog openstond. 
Hij keert naar mij, komt dichterbij en blaast rook in mijn gezicht. Hoe leuk het er ook uit ziet vraag ik hem "Wat betekent dat, is dat nicotine communicatie?"
"Je wilt seks of moord bij iemand." Beweert Daniel. Het zal wel. 
Ik hoor mijn telefoon trillen van het bureau van Daniel en besluit er naartoe te lopen. Een bericht van Lisa:
"Yo je moet me morgen helpen met een invite-lijst voor mijn verjaardag."
Ik stuur haar wat berichten terug en kruip weer naast Daniel in bed, de sigaret was inmiddels weg.
Daniel kijkt mij aan met een vraagteken op zijn voorhoofd geschreven.
Ik kom weer naast hem liggen en trek het dekbed over ons heen, terwijl ik vredig mijn hoofd laat rusten op zijn kussens antwoord ik: "Lisa is volgende week jarig."