'Tot ik neerval'

Hoofdstuk 1: Lisa

Mijn pen zat te tikken op mijn tafel, ik zat naast 2 jongens mee te lachen zonder ze te volgen. Ik keek ze geen eens aan, toen tikte ze mij aan grinnikend. "Ben je er nog bij Bram?" ik shockte kort, en antwoordde rustig "Ja... Ik ben er nog." het enige waar hij naar kon kijken was de klok. Het was bijna 3 uur, dan kon hij eindelijk weg naar zijn tweede dansles. De eerste les was slechts een introductie, nu zou hij echt aan de gang gaan! Eindelijk ging de bel, Bram rende door de gang richting het fietsenhok, daarna stapte hij op zijn fiets en ging richting de dansvereniging.

Daar stond ik dan in de danszaal, tot mijn schrik. "Jullie gaan duo's maken" zei mijn docent. Met wie moest ik gaan?! Ik ken niemand hier.. Toen stapte opeens een meisje op mij af, ze had bruin haar en mooie blauwe ogen. Ze keek naar mij in haar hippe kledij en toen luidde ze haar enthousiaste stem. "Zullen wij samen?" zei ze met een brede lach. Ik schudde natuurlijk meteen ja, met wie kon ik anders? Niet dat ik ertegen op zag. 

Hijgend lachte zij naar mij, "Je bent best goed." tot mijn verbazing trok ik mijn wenkbrauwen op. "Valt toch wel mee?" vroeg ik. "Nee joh, je bent gewoon goed!" hield zij vol. Nou had ik geen zin om daar verder op in te gaan, en vond ik het eigenlijk wel leuk.

Na de les was ik al klaar om meteen weg te lopen, wat moest ik daar nog de les was nu intussen toch al over. Iedereen was al aan het weglopen, ik volgde hun stappen totdat opeens een hand op mijn schouder viel. Ik draaide mij om, en ja hoor. Zij was er weer met haar lach "Hoe heet jij eigenlijk?" vroeg ze. "Ik heet Bram, en jij?" antwoordde ik. "Ik heet Lisa." toen ging zij verder "Het was echt leuk, paas mij even je nummer dan, dan appen wij vanavond." ik nam geen seconde minder om mijn nummer uit mijn hoofd aan haar op te noemen.

Ik kwam thuis, deed zijn jas uit gooide mijn tas neer. Daarna liep ik naar de woonkamer om mijzelf te laten neerploffen op de bank. Zuchtend keek ik naar de al aanstaande televisie, mijn moeder was al aan het kijken en kwam met een glimlach uit de keuken vandaan. "En?!" vroeg ze. Toen keek ik naar haar en probeerde ik zo vermoeid mogelijk te lijken terwijl ik rustig zei "Het was leuk." Ik had op dit moment echt geen zin om eindeloze verhalen te vertellen aan mijn moeder.

Daar lag ik eindelijk op bed, langzaam sloot ik mijn ogen. Het was 10 uur, toen hoorde ik mijn telefoon ringen. Ik pakte mijn telefoon en zette het scherm aan, toen zag ik het al. Het was Lisa die vroeg wat ik deed. Zuchtend in het begin begon ik te typen, "Niks, jij?" tot mijn verbazing kreeg ik al snel antwoord "Ik ook niet." zij bleef online om met mij te praten. Uiteindelijk keek ik op mijn wekker naast mij, het was half 2 s' nachts. "Nu ga ik ECHT slapen." stuurde ik nog even naar Lisa, toen sloot ik mijn ogen weer. En viel ik in slaap.