'Tot ik neerval'

Hoofdstuk 3: Nieuwelingen

2 weken later

Daar zat ik weer, mijn laatste les de kat uit de boom te kijken. Af te tellen bij de klok, zodat ik hier weer weg was. En door kon naar dansles. Ik dans nu ongeveer twee weken bij de vereniging, en ik begin het steeds leuker te vinden. Even deed ik alsof ik bezig was, toen ik zag dat de docent geïrriteerd naar mij keek. In die laatste paar minuten moesten we bij hem doorwerken. Eerlijk gezegd zat ik gewoon cirkels te tekenen in mijn schrift. Maar gelukkig was de bel mijn redding, ik pakte zo snel mogelijk in en maakte dat ik daar wegkwam. Even later stapte ik op mijn fiets en droomde ik erop uit terwijl ik richting de vereniging aan het fietsen was. De vorige avond had ik veel televisie gekeken, talenten shows. Door al dat gedoe wou ik alleen maar beter worden met dansen, en door anderen werd ik ook niet echt gezien. Ik was niet populair, de meesten van mijn school wisten geen eens dat ik op dans zat. Even later arriveerde ik en toen zag ik Lisa al met een brede lach staan wachten.

Toen we binnen kwamen zagen we opeens een groep van 7 mensen erbij komen, het waren nieuwe mensen die bij de vereniging waren gekomen. 4 meisjes en 3 jongens. Toen vroeg ik maar gewoon aan Lisa "Wie zijn hun?" toen lachte zij zuchtend en gaf ze mij een schouderklopje "Ik weet net zoveel als jij Bram." Ik keek de groep nog even na, toen viel mijn oog even op het groepje 3 jongens. Het waren populaire jongens, dat was te zien aan hun houding en uitstraling. Toen hoorde ik Lisa naast mij grinniken "Die ene ziet er wel goed uit." toen tilde ik mijn wenkbrauw op "En waarom zeg je dat tegen mij?" "Weet ik veel, laat me." zei ze zacht maar begon daarna luid te gieren. Ik keek nog even de jongen na die Lisa aanwees, hij was in mijn mening wel de meest unieke van de drie. Waarom wist ik niet, maar ik kon niet helpen maar blijven kijken. Totdat hij opeens naar mij keek, onze ogen krozen in het moment. En ik kon niet helpen maar snel wegkijken van verwarring. Toen keek ik naast me en merkte dat Lisa dit allemaal gezien had toen zei ze "Oh, Ik zie het al!" ik trok mijn wenkbrauwen en schouders op en vroeg "Wat?" toen begon ze te grinniken. "Wat is er nou?" vroeg ik vol met verbazing. Ze zuchtte en zei "Laat maar." Wat bedoelde ze nou.. Ik begreep het echt niet. Toen zei de docent dat we moesten beginnen, hier gingen we dan.

Hijgend stond ik stil en lachte ik naar Lisa "Dit was even wat." toen gaf ze mij een tik op de schouder "Kom op Bram, dit is niks!" zei ze boos, tenminste dat leek zo totdat ze haar tong naar mij uitstak. Uiteindelijk was de les weer over, ik keek iedereen weer na en wou weer uit de zaal stappen. Toen werd aan mijn schouder getrokken, ik dacht bij mijzelf van dit is Lisa. Dus ik begon al te lachen tot mijn verbazing er een jongen achter mij stond. Het was de jongen die Lisa zo aardig vond, de jongen waar ik zo lang naar keek.. Wat wou hij van mij? Toen hoorde ik een diepe, maar aardig klinkende stem "Hey, Bram toch? Ik hoorde dat meisje naast jou het wel eens roepen." zei hij. Ik trok mijn schouders op "Tja, het is me er één. Maar wat is er?" vroeg ik vol verbazing. Ik keek hem even na, van top tot teen. Toen keek ik naar zijn gezicht, allerlei dingen vielen mij op. Zijn strakke kaaklijn.. Zijn mooie groen oranje ogen. Wacht- oké er even bij blijven zei ik tegen mijzelf in mijn gedachte terwijl hij wat vroeg. Ik volgde helemaal niet wat hij zei. "Huh?" vroeg ik toen herhaalde hij zonder puf zijn zin. "Ik ben Daniel." toen zei ik rustig "Mooie naam." en verloor daarna mijzelf in gedachtes vol betreur. Waarom zei ik dat nou! Straks vindt hij mij raar, waarom denk ik hier allemaal zoveel over na! Maar toen lachte hij rustig en zei "Dankje, maarja ik ga richting huis, ik moet zo koken voor mijn moeder." toen legde hij zijn hand op mijn schouder. Zijn hand was warm, even leefde ik in het moment. Ik vergat bijna gedag te zeggen dus riep ik hem nog snel na "Doei!" mijn linker schouder dat net in aanraking was gekomen, was samen met mijn arm omringt met een tintelend gevoel. Waarom voelde ik dit... Wat is dit gevoel?