Beni tanıdığını düşünen kişiler neden benim çektiğim acılar hakkında hiç fikir sahibi olamıyor. Sonrasında da beni tanıdıklarını söylüyorlar. Beni bi nebze tanısalar belki şuan yanımda olurlardı. Her neyse şimdi onlara muhtacım sanarlar. Değilim beni kendi halime bırakın. Sakın da bana "sen değiştin" demeyin. Beni hayat şartları bu hale getirdi. Kimse kimsenin umrunda değil. Herkesin acısı kendine. Ama siz benim acımı paylaşmayı bile haketmiyorsunuz belki de. Sıkıldım. Sürekli eleştirilerden. Sıkıldım umursamaz tavırlarınızdan. Sıkıldım bi gün bile yanımda olmamayışınızdan. Sıkıldım sizin için çabalayıp yorulmaktan. Sıkıldım gitmenizden. Sıkıldım her ağzınıza geleni söyleyip acımasız davranmanızdan. Ve sıkıldım bunlara benim sebep olduğumu düşüncek kadar aptal oluşumdan...
