"Seni memnun etmek zor."
.. Cidden beni memnun etmek zor mu? Bugüne kadar ne istedim de beni memnun etmek zorlaştı? Ben ne için yaygara çıkardım da bu sözü söylemek geldi aklına? Neden hep başkaları bir söz söylediğinde "evet, doğru" demek bu kadar kolayken bana bunu söylemek neden bu kadar zor? Anlamıyorum.. cidden aklım almıyor. Azarı yiyen benim ama beni memnun etmek zor. "Neden? Ne istedim de? Ne yaptın da beni memnun etmenin zor olduğunu anladın?" diye sorduğumda ise sadece suratıma bakıp susuyorsunuz ama beni memnun etmenin zor olduğu konusunda hemfikirsiniz. Peki ya neden? Ya aklım almıyor. Neden her zaman ben dışlanıyorum? Neden iyi bir şey yapmaya kalktığımda kötülük gören, kalbi kırılan ben oluyorum? Neden benim konuşmalarım, sözlerim çarpıtılıyor? Neden anlamak istemiyorsunuz beni? Kendi ailesi içinde yalnız kalan bir ben miyim? Tamam hatalarım var eyvAllah.. ya sizinkiler? En azından farkındayım ben kendimden, hatalarımdan.. özür de diliyebiliyorum. Kırdığım kalbi onarmak için herşeyi yapıyorum da.. Ya benim kalbim ? Onun hiç mi önemi yok? Paramparçayım.. toparlayamazmı kimse ? Parçalarım batıyor artık.. Boğuluyorum.
