Cümlelerime Marcel Proust'un bir sözüyle başlamak istiyorum. Çünkü sevgiyi çok güzel tanımlamış ve sizin sevginiz çok güzel...
"Sevdiğimiz zaman, aşk o kadar büyüktür ki içimize sığmaz; sevdiğimiz insana doğru yayılır, onda kendisini durduran bir yüzey bulur; bizi gidişten daha fazla büyülemesinin sebebiyse, kendimizden çıktığını fark etmeyişimizdir."demiş Marcel Proust . Sizde böylesiniz . Birbirinize aşık oldunuz , aşkınız o kadar büyüdü ki içinize sığmadı , birbirinizi buldunuz ve aşkınızın büyüsüne kapıldınız ... Kendinizden çıkarak sevin çünkü aşk delillik ister .
Orhan Pamuk'ta demiş ki ,"Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır. Körler iyi aşık olurlar mesela."
Bu sözde sizi tanımlıyor çünkü birbirinizi görmeden aşık oldunuz. İkinizde bu durumda körsünüz... Ama kalplerinizin gözü var , birbirinize duyduğunuz sevgi yetiyor. Sizin aşkınız "en iyi " aşkmış Orhan Pamuk'a göre , bana göre de öyle ...
"Cehennem nedir? Bence o sevmeyi başaramamaktan acı çekmektir." Bu sözü de Dostoyevski söylemiş. Sevmeyi başarın , çünkü başaramamanın acısı ile cehennemi yaşamak , kalbindeki ateş ile yanıp kül olmak çok acı çektiriyor.
tüm aşıklara '
