Kaybettiğim hiçbir şeyi geri kazanmak gibi bir niyetim yok. Eğer gerçekten hak etseydim, kaybetmezdim. Uzun cümleler kurmayı sevmiyorum, her şey düğümleniyor. Ellerim karıncalanıyor, dirseklerimde irice bir ağrı var. Gün bitip, başımı kapının arkasına yasladığım zaman aklımdan sisli düşünceler geçiyor. Sabah nasıl güne başladığım, ilk kahvemi saat kaçta içtiğim... her şey tatlı bir bellek kaybının arasında kayboluyor. Güzel şeyler olabilirdi. Olmadığı için kendimi suçlamıyorum. Yalnızca uçurumun kenarına nasıl geldim, bunu tam anlamıyla çözmeye çalışıyorum. Başarısızım. Çözemiyorum.
