Rebel | Daddy Issues

22

"Senin netlerin nasıl?" Babam, Beyza'yla konuşurken kapının çalmasıyla Beyza'nın elini tuttum. Babam bu duruma kaşlarını çatıp sevgili misafirimizi karşılamak için kanepesinden kalktı. Beyza elimi sıkıca tuttu.

"Kadından darp raporu isteyeceğiz, doğruysa durumu annenlere bizzat ben anlatacağım. Bu böyle olmaz." Başımı salladım ama Erdem'in gücünün farkındaydım. Bir yerlerde seri katil gibi psikopat ruhların genelde fiziksel olarak çok güzel olduklarını okumuştum. Kurbanlarını etkileri altlarına almaları bu sayede çok daha kolay oluyordu. Bunu düşünürken Erdem, babamla konuşarak içeri girmişti bile. Özenle taranıp yana atılmış saçları ve gömlek-ceket-pantolon takımıyla dünyanın en düzgün insanı gibi duruyordu. Bakışlarımı yakaladığında gülümsedi, sonra Beyza'yı görünce biraz şaşırdı ama toparladı. 

"Beyza ben, Asya'nın arkadaşı." Beyza bir eliyle benim elimi tutarken omuzlarını dikleştirip elini Erdem'e uzattı. Erdem gülümserken, hoşuna gitmiş gibi kaşlarını kaldırdı ve Beyza'nın elini sıktı.

"Memnum oldum. Muayenehaneme gelmiştin değil mi? Erdem ben de." Beyza başıyla onayladı. Yalan değildi, gerçekten muayenehanesine gitmişti.

"Komşumuz." Annem Erdem'e fırsat vermeden konuşup masaya geçmemiz için eliyle işaret verdi. Erdem yan yan bana bakıp masaya ilerledi. Beyza elimi bırakmadı ve beraber tam karşısına oturduk. Annem başlangıçları getirirken Erdem üstümdeki gerginliği anlamış gibi kaşlarını hafifçe çatıp başını iki yana salladı. Gözlerimi ondan çekip tabağıma yöneldim.

"Kusura bakmayın tekrar Asya sizin evinizde uyuyakalmış öyle." Annem delici bakışlarını bana yönlendirirken Erdem'e gülümsüyordu.

"Hiç sorun değil, gerçekten çok çalışmıştık, kahve yapmaya gidip döndüğümde uyumuştu." Erdem uydurduğu hikayeyi anlatıp bana baktı. Anneme dönüp başımla onayladım.

"Senin doktorunun adı neydi?" Beyza anlamamış gibi bana bakarken toparlamaya çalıştım. Erdem'in tepkisini merak ediyordum. "Göz doktorun, ameliyat olacaksın ya."

"Ha, o." Beyza ne yapmaya çalıştığımı anlamış gibi gülümsedi.

"Miyop için mi ameliyat olacaksın? Büyümeye devam ediyordu, bu şartlarda önermem." Erdem lafa atladığında gözlerimi devirmemek için zor tuttum.

"Ama Beyza'nın doktorunu çok övdüler." Erdem kaşlarını kaldırdı.

"Öyle mi..." Yapmacık bir şekilde gülümsediğimde Erdem'in hiçbir şey anlamadığı yüzünden okunuyordu.

"Emel Özdemir. Tanıyor musunuz?" Beyza, Erdem'le direkt göz teması kuruyordu. Erdem dudaklarını büzdü.

"Doktor Emel Özdemir... Tanıdık  değil, bu çevreden mi?" Erdem isme karşı tek bir mimik veya bakış bile göstermemişti ve Beyza sinirden ağlayacak gibi duruyordu.

"Sosyal medyadan bulduk. Ünlülerin doktoruymuş falan filan." Geçiştirmek için ben konuştuğumda Erdem lokmasını çiğneyip gülümsedi.

"Ünlülerin göz doktoru." Kıkırdadığında babam da güldü.

"Ünlülerin doktoru diye güvenme kızım öyle herkese." Babam Beyza'ya bunu söylediğinde Beyza da gülümseyip başıyla onayladı. Girişimimiz tamamen başarısızlıkla sonuçlanmıştı.

***

"Evet tabii denemeler çok önemli, ama Asya'nın artık ekstra derse ihtiyacı yok. Zaten ne kadar kaldı ki?" Erdem soruyu bana yönlendirdiğinde omuz silktim. Ne kadar kaldığı hakkında düşünmek istemiyordum. Herkesin yemeği bitmişti ve masasa sohbet ediyorduk. Daha doğrusu annem, babam ve Erdem ediyordu.