Kabanata 7

538 17 0
                                    

Kabanata 7

Friends

Before he could even wipe my tears, I quickly wiped it and moved away my face from him. Ano man ang mayroon kami ni Joaquin ay pagpapanggap lang lahat. I can't give him my benefit of doubt. Walang kasiguraduhan ang lahat. Joaquin is a playboy. Ngunit kahit ganoon ay nakita ko na kaunti nitong pagkatao. Ngunit hindi ako sanay magtiwala. 

"Shailyne." Malambot niyang ani. Umiling-iling ako at tumayo mula sa pagkakaupo. May lungkot ang mga mata nito nang layuan ko ito. He's brown eyes are disappointed. 

"I managed to stand in my entire life alone. Sigurado akong kaya ko pa rin." Ani ko. Natahimik ito at hindi kumibo. I was about to leave when he suddenly stopped me. 

"Wait," Bumaba ang aking mga mata sa kanyang kamay na nasa aking pulsuhan. "Let me finish." Aniya at ipinagpatuloy ang pagtapal sa aking mga palad. I didn't protest anymore. Hinayaan ko itong gawin iyon. Nabalot kami ng katahimikan hanggang sa nayari niya ang pag-gamot sa akin. He eyed me again and gave a glance to the small bruise on my lips. Agad akong nag-iwas ng tingin at binawi ang aking mga palad. 

"Thanks." Maikli kong saad at tinalikuran ito. 

"It's okay if you're not ready to open yourself, Shai. Naiintindihan ko, but always remember that I will be with you now. You don't have to suffer alone anymore." My heart is racing. Ngunit hindi ko maiwasang mangamba sa mga sinasabi nito. 

"You have no idea of what you are saying, Joaquin," Hinarap ko itong muli. "If you enter my life, you will be tortured, physically, mentally, and emotionally. And whatever you do to escape, you can't escape anymore. You will want to die but you don't know why you can't die. So, don't. Don't enter my life if you will also leave just like my father." Mapait ko siyang tiningnan at muli itong tinalikuran. 

"The day you agreed to the lie I started, I already entered your life, Shailyne." Kumabog ang aking dibdib nang maramdaman ko ang paglapit nito sa aking likod at pumunta sa aking harapan. As I looked in his brown eyes, I saw determination. Determination where no one can devastate. Napigil ko ang aking paghinga nang ilapit nito ang kanyang mukha sa gilid ng aking tainga. 

I stand still. 

"I guess, there's no turning back. Same to you, Shailyne. You entered my life, so you will always be mine." Umawang ang aking bibig nang bigla ako nitong hapitin sa aking beywang palapit sa kanya. Napahawak ako sa matipuno nitong balikat at gulat sa biglaan nitong ginawa. 

D*mn, my heart almost jumped out of my chest. 

"You're my writer, remember?" Malambot niyang ani at inayos pa ang aking bangs. Para akong na estatwa nang tingnan nito ang aking mga labi at nang unti-unti nitong ilapit ang kanyang mukha sa akin. 

"I'm okay now, papasok na a—fvck, my innocent eyes!" Nalaglag ang aking panga nang sumulpot ang lalaki at tinakpan ang kanyang mga mata. Mabilis kong naitulak si Joaquin nang masilayan ko ito. 

"Janrick?" Napalingon ako kay Joaquin. Kumunot ang noo ko at tiningnan ang lalaki. I was surprised when I saw his face. 

"You?"

"Ikaw?" 

Sabay naming saad. Pakiramdam ko ay namula ang aking pisngi. Did he really saw us? D*mn.

I bit my lower lip when I realized that I also know him. 

"You know her?" Tanong ni Joaquin. Masamang tinitigan nito si Joaquin. 

"Is she your new target? Gosh, I can't believe you're playing with my favorite auth--"

"I won't do that to her. At ikaw? Why are you here in the clinic again? Don't tell me you're skipping class acting in front of your teacher that you are sick?" Dire-diretsong saad ni Joaquin. Kumunot ang noo ko. Did they know each other? I'm confused. 

Mistake of the Past (Silvera Series #2)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum