Mistake of the Past (Silvera Series #2)

Kabanata 46

Kabanata 46

Behind

"You have an interview, book signing, and a bookstore invited you para sa opening nila." Ngumisi si Danica sa akin habang hawak ang schedule ko. 

"Hey," Joaquin held my hand and looked at me softly, "Are you sure you can do those already?" 

While eyeing his brown eyes, hindi pa rin mawala sa isip ko ang pagkamatay ni Mommy. I lost her, and I lost my Dad too. Pakiramdam ko ay magkasunod akong pinatay at dinurog. I was near in depression when my Mom died. If Danica didn't talked to me, baka nasa mental hospital na ako ngayon. 

I smiled a bit, "Yeah," huminga ako ng malalim at hinawakan ang kamay nito sa akin. Sa totoo lang ay hindi pa ako masyadong okay. Every night, everyday, nakikita ko imahe ni Mommy na duguan at ang bilis ng pangyayari sa araw na iyon. I couldn't even think of the person behind that. Pati ang book signing ko ay na-moved dahil sa ilang araw akong wala sa aking sarili. 

"Shai, if you're not okay, pwede naman na 'wag muna, your fans are supporting you sigurado ako na maiintindihan ka nila." Si Janrick. 

Narito kami ngayon sa office ni Joaquin. There are a lot of papers on his desk pero hindi niya iyon ginagalaw at nakatabi lang sa akin. Pakiramdam ko ay malaki ang naging pagkukulang ko sa kanya. Hindi ko na siya nabigyan atensyon dahil sa bigat ng aking dibdib. 

"No, I can do this." I smiled again. 

"By the way, inaayos na ni Joseph ang imbestigasyon sa nangyari," pahayag ni Danica. 

"Who's your lawyer?" tanong naman ni Janrick. 

Isa lang ang pumasok sa isip ko na alam kong mapagkakatiwalaan ko. 

"Si Caleb," ani ko sa kanila. Lahat sila ay tumango, "He solved Ruby's case," dagdag ko. 

"He's a famous lawyer, marami siyang naipanalo na mga kaso at wala pang talo." Hinalikan ni Joaquin ang ibabaw ng kamay ko at ngumiti sa akin ng malawak. 

"What about your wedding?" tanong ni Janrick. Nahinto ako at nakalimutan ko na iyon. I eyed Joaquin na ngayon ay nakataas lang ang kilay sa akin. 

"Don't worry, kung kailan mo gusto edi doon natin planuhin," he said and fixed my bangs, gently. 

"We can plan it after all my schedule," ani ko at tinignan sila. 

"Okay, sasabihan ko na sila Olivia, siya naman ang magdedesenyo ng gown at ng mga isusuot diba?" I smiled and nodded. Right away, tinawagan niya agad si Olivia. 

I stopped as I realized something. Napawi ang ngiti sa aking labi ng naalala ko ang gabing iyon. Event iyon ng pamilya nila Olivia. Ang ipinagtataka ko lang ay kung bakit parang ako ang target ng bumaril. Isa pa, Olivia is the only one na parang nakita ang bumaril sa amin. The lights went out for while that night, and I don't know what happened around us but I didn't hear their voices. In the hospital when I woke up, she was crying but I saw guilt in her eyes and she can't even eye me. 

Higit sa lahat, wala akong kagalit para ako ang maging target. 

"I want a chicken for lunch," ani Janrick kay Joaquin na umo-order na. 

"You have to pay f--"

"Do you think Alia will shot me?" wala sa sarili kong tanong. Nahinto sila at nilingon ako.