Mistake of the Past (Silvera Series #2)

Kabanata 44

Kabanata 44

Blood

"No, you have to cut the radish," ani Joaquin habang tinuturuan ako magluto ng sinigang. We are here in my condo. Namili kami kanina ng ingredients sa sinigang. We're both wearing aprons, habang nagkalat ang mga gamit na pangluto. I'm struggling here, talagang wala akong alam sa pagluluto, "Maeva," aniya at nahinto ako sa paghihiwa. 

I gave him a 'what' look. 

"You should just stay writing stories," ngumiwi siya at tiningnan ang mga hinihiwa kong parang walang direksyon. Kahit ako ay napangiwi sa sarili kong gawa. Bumuga siya ng hangin at kinuha ang kutsilyo sa kamay ko, "I can cook for you 'til my last breath." 

He winked at me, before he took over in cooking. Ngumuso ako at pinanood na lang siya. He's really good in cooking, hindi ko tuloy maiwasan ang pag ngiti habang pinapanood siya na focus sa pagluluto. I remember the days we spent together. Those are the happiest days I had and I hope to continue that with him, just him. 

"Shai," nilingon ko si Danica na nasa tainga pa ang ballpen at may chine-check sa papel, "May book signing ka ulit next week ha, 'wag mo kalimutan." She's too busy looking on the paper at hindi man lang ako tinignan. I smiled while watching her. I know how hard she has been through. I don't know the whole story, I never ask, and I don't want to ask. Pakiramdam ko kasi ay privacy niya na iyon at parang ayaw niya na alalahanin pa. 

"Book signing again?" tanong ni Joaquin. 

"Dadamihan ko na ang marker at ballpen," nagkamot ng ulo si Danica at humikab saka naupo sa sofa ng sala. 

"You have a lot of fans," ngumisi si Joaquin.

"Siguro sila ang mga naipon mong fans simula dati," nakangiti lang ako sa kanila habang pinapakinggan sila. 

"Marami rin akong bashers, fair enough." 

"That was before," ani Joaquin. Yeah, I remember how we read my bashers before when we ran away. 

"Hindi na importante 'yon, wala ka bang bagong story?" si Danica. 

"I have a plot, hindi pa buo. " 

Nahinto kami nang tumunog doorbell. Tinignan ako ni Danica at nagkibit balikat lang ako. 

"Are you expecting someone?" si Joaquin. Umiling agad ako. Danica opened the door for us. 

"Tita!" 

"Mommy?" nagulat ako nang siya ang makita ko sa pinto at may malawak na ngiti sa amin. Halos hindi ko na siya makilala, she changed a lot at masaya ako sa naging pagbabago niya. I can't see any hatred or pain in her eyes anymore. I can only see joy in her eyes and I love that. 

"Yes, I'm here." Tumawa ito ng mahina at may mga ibinaba na paper bags. Ngumiwi agad ako nang makita ko ang mga tatak no'n. These past few days, she loves spending her money in shopping. 

"Good afternoon, Ti--"

"Sssshhhh," pinigil nito si Joaquin, "What did I told you?" tumaas ang kilay ni Mommy. Yeah, nagkasundo na silang dalawa. 

"Good afternoon, Mommy." Nag asaran pa sila nila Danica, habang ako ay umiiling na lang habang nakangiti. 

"Hmmm, are you cooking sinigang?" tanong ni Mommy.