Chapter 6

1.4K 63 9
                                    




Six.

The loud sounds of the rain filled my ears. Mahigpit ang yakap ko sa aking sarili dahil hindi sapat ang aking suot upang hindi ako ginawin. My forehead creased. I felt uncomfortable because of the weather. Ayaw ko sa ulan dahil nadadagdagan lang nito ang lungkot na aking nararamdaman.

Before, I was so in love with the rain because it gives me chills, peace, and a good feeling, but the next thing I knew, I don't know how it happened, pero nakita ko na lang ang sarili ko na kapag umuulan, mas lalong hindi gumagaan ang aking pakiramdam... and that's the day I found out that I hate it when it's raining... because it's giving me a sad feeling.

Nanunumbalik lang ang mga ala-ala noon na ayaw ko nang maaalala at balikan pa.

"Ayos na ba talaga 'yang kamay mo?" Margarette asked me again when we reach the entrance of the Mall.

She decided to shop today to buy her basic needs. She's also planning to throw a simple celebration for her birthday next day kaya kailangan niyang bilhin ang kan'yang kakailanganin doon. Dahil wala naman akong ginagawa, nang tawagan niya ako upang magpasama sa akin, agad-agad akong nagbihis at sinundo siya roon sa kanila.

Gladly that Mama didn't notice that I left the house. Hindi ko kailangan magpaalam dahil hindi naman nila napapansin kapag umaalis ako ng bahay.

"Maayos na dahil nagagalaw ko na kahit papaano." I answered simply.

"Next time, if you were 'really' that careless, ingatan mo ang sarili mo! Sarili mo lang ang kaakay mo sa lahat!" She scolded me. "Nursing student pero hindi kayang alagaan sarili? Ano 'yon?"

"Clumsy lang," I chuckled.

"That's not an excuse! Lagi ka na lang may injury!"

I smiled in myself.

I'm really thankful that I have a friend like Margarette, a friend that will remind me to take care of myself dahil nakakalimutan ko na ang sarili ko, a friend that will always be there for me, and a friend that will support me in everything. She may be annoying sometimes because she's so great at pissing me, at least she knows her limitations.

Tumagal kami ng ilang oras sa pagbili ng kan'yang mga gamit. But since we don't want to go home yet, we roam around the mall to look for other things that we might need in our daily lives. While looking, Margarette pulls my shirt as if she's getting my attention. Tumaas ang aking kilay at nagtataka siyang hinarap.

"Si Elaine ba 'yon?" She asked, almost whispering while pointing someone.

My eyebrows furrowed. "Maaga 'yon umalis ng bahay kanina. Sabi niya, may klase raw siya." I informed her and didn't pay attention, instead I look again at the stationaries to check their qualities.

"Tanga! Tingan mo kasi nang mabuti!" She forced me again to look at the figure that she's pointing. "That's Elaine! You couldn't recognize your own sister, fucker?!"

Nabitiwan ko ang aking tinitingnan na highlighters. My lips curved into a grim line when I look at the exact spot on where my sister is having a date with someone. Sa una, hindi mo mapapansin na siya iyon dahil sa kan'yang ayos. Nanliit ang aking mga mata sa pagtataka. As far as I remember, she told Mama that she has classes... at hindi 'yan 'yong suot niya noong umalis siya ng bahay kanina!

She's not wearing her decent clothes! Instead she's wearing a revealing clothes! Not so Elaine Fonsesca!

"Tangina. Ano ginagawa niyan dito?" I murmured.

"Look! They're going out!" Margarette spoke loudly.

"Sundan natin..." Natataranta kong wika, nanginginig ang aking mga labi dahil sa pagkakataranta.

Garden of Wounds (Panacea Series #1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin