Çok eğleneceğimizi, buna ihtiyacımız olduğunu umuyorum. Bizimleyseniz yumruklarımızı tokuşturarak yeni bir maceraya başlayalım. 🤜🏻
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TANITIM
Bir doğarken bir de ölürken acı çekermiş insan, babam öyle söylemişti.
Tıpkı bir hikâyenin girişini ve bitişini yazmak gibi. Acı çekmek değil bu, zorlanmak diyelim çünkü genelde ilk izlenimler akılda kalır ama merak etmeyin hiçbir şey bu okuduklarınızla sınırlı kalmayacak. Ben de zaten bu kadar kurallı konuşan biri değilim, azıcık dağınığım, son zamanlardaki aklım gibi.
Gonca ben bu arada. Gonca Gündüz.
Gündüz Ailesi'nin şah damarı desek daha doğru olur çünkü ben olmadan olmaz. Gündüz kardeşlerin dört numarasıyım, benden sonrası da var ama oralara birlikte girelim çünkü ben tek başıma girince fenalık geçiriyorum. Bunu tek başıma değil sizinle beraber yaşamak istiyorum böyle de iyi niyetliyimdir işte. Bunun yanı sıra okulda öğretmen tahtaya kaldırıp 'hadi anlat kendini' dediğinde şakır şakır dökülerek kendimden bahsetmek istemiyorum ama madem geldiniz buraya birazcık konuşmak hakkımdır diye düşünüyorum.
Gonca'yım ben; aklı başında, hafif deli yanlarım yok değil ama her insanın içinde bir delilik yatar zaten. Ömrüm boyunca hep küt saçlarım ve kâküllerimle var oldum. İri zeytin gözlerime çok erkek düştü yani iki kişi falan ama benim gönlüm başkasına düşünce o iki kişi de yalan oldu... Durun oraya da sonra geleceğiz, dertliyim biraz ama şu an sırası değil. Edebiyattan anlamam sayısalcıyım, iki güzel söz söyleyince bir tuhaf olurum ama ben edebiyat yaparsam da herkes susar. Çok kitap okumam ama çok şey bilirim. Çok konuşurum ama çok da dinlerim. Tuzlu kraker severim ve hep çantamda taşırım... Bir saniye! İzdivaç programına katıldık sanki! Bu kadarı fazla oldu ama merak etmeyin bu sadece kaymak tabaka, siz bir de ailemi görün.
Gündüz Ailesi. Biz bir kutunun içine hapsolmuş bilyeleriz ve birimiz o kutudan çıktığı zaman hepimiz etrafa saçılıveririz. Kalabalık ne kadar zarar verirse insana bize o kadar fayda sağlar. Çok kavga eder sürekli tartışırız ama akşam olduğunda hepimiz o büyük sofranın başında bir araya gelir hiç kavga etmemişiz gibi hayata ve kendimize kaldığımız yerden devam ederiz.
İki katlı evin çatı katındaki odasından yazıyorum size. Sormayın, bu odayı kapabilmek için kaç kardeşimle mücadele ettim ah! Ama zafer yine benim oldu çünkü ben Gonca'yım. Tuttuğumu alırım. Bir seni alamadım ama sevdiğim bey... Neyse oralara girmiyorduk değil mi?
Eh! Şimdilik böyle işte. Yazmayı da pek sevmem o yüzden ben konuşayım siz de severseniz ve ilginizi çekerse oturur dinlersiniz.
Gonca Gündüz ben, Gündüz Ailesi'nin ve en çok da kendimin sesi olmaya geldim. Ben sustuktan sonra değil beraber de konuşalım istiyorum ama en çok ben.
Tanıtım sonu.
Nasılsınız? Sevdiniz mi? Bu sadece giriş kısmıydı ve azıcık Gonca'yı tanıyın istedim. Çok az ama. Sıcacık bir aile hikayesi bizi bekliyor, çok eğleneceğiz. Umarım harika vakit geçiririz. Umarım hep beraber oluruz.
Yarın akşam 21.00' da hikâyemizin ilk bölümünü yayımlayacağım. Orada tüm aileyi göreceksiniz eh tabii Gonca'nın sevdiği beyi de. ^^
