Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
8. Bölüm: ''Zafer ve Ödül''
''Gonca, Gülbade geldi!'' diye bağırdı ablam aşağıdan bana seslenirken.
''Geliyorum abla,'' diyerek masamın üzerindeki kitaplarımı topladım ve telefonumu şarjdan çıkardım. Yekta'lara ders çalışmaya daha doğrusu şu ödevi yapmaya gidecektik. Okulda ya da herhangi bir kafede kendimizi kasmaktansa Yekta direkt bu teklifi yapmış biz de kabul etmiştik. Daha önce de bir araya geldiğimiz zamanlar olmuştu. Boş açıklamalarım ve ben odayı terk ettikten sonra hanımefendi gibi parmak uçlarımda inmek yerine pata küte zemin katta kendimi buldum.
Gülbade kapının ağzında dikiliyordu. ''Girseydin ya içeri,'' diye baktım ona şaşkın şaşkın. ''Hava soğuk zaten kızım.''
''Şimdi geldim daha ya üşümedim,'' derken öksürdü.
Alt dudağımı ısırdım. ''Geçmiş olsun benden uzak dur.''
Gülerek montunun cebinden çıkardığı selpak poşetini açtı. ''Grip değilim merak etme, hava değişimi çarpıyor bazen.''
Kitaplarımı kucağımda tutmaya devam ederken mutfağa gittim ve yaptığım üzümlü kekin bir kısmını kabın içine koydum. Yekta üzümlü kek seviyordu ya o yüzden yaptım bir de eli boş gitmiş olmak istemedim. Ah Yekta bir gün benim üzümlü kekim olacak mısın bilmiyorum ama şu an hüzünlü bir kekten öteye gidemiyorsun koçum.
Mutfaktan çıkıp Gülbade'nin yanına yaklaştığımda annem arkamdan bakıp, ''Kaç gibi geleceksin eve?'' diye sordu.
''Ödev ne zaman biterse anne ne bileyim?''
Gülbade gülerek, ''Ezan okunmadan evde olur Sultan teyze endişen olmasın,'' dediğinde annem de güldü. ''O yüzden sormadım kızım... Neyse hadi Allah zihin açıklığı versin kızlarım. Gülbade sen de annenlere selam söyle kızım.''
''Baş üstüne.''
Üstün körü giydiğim botlarımla kapıdan dışarı çıkıp sert havayı soluklandım. Gülbade direkt elimdeki kek kutusuna baktığında imalı bakışlar savurarak, ''Yekta'ya söyleseydin de çay demleseydi bir de,'' dedi. ''Kek mi yaptın?''
''Üzümlü kekimi çok sevmiş,'' dedim sırıtarak. Bahçe kapısına doğru yürüyorduk. ''Bir kez daha yaptım.''
''Oh valla bir helva, bir kek... Artık sonu düğün pastası mı olur bilmiyorum.''
''Daha neler?'' dedim şaşırarak.
''Tamam tamam dalga geçiyorum,'' dedi Gülbade keyifle. Asfalta çıktığımızda kapılarına doğru yürüdük. ''Ya ben nedensiz yere heyecan yaptım şu an,'' diye sızlandım. ''Bilmiyorum böyle olmamam gerekiyor ama çok şeyim...''
''Niye böyle olmaman gerekiyor ki?'' diye baktı yüzüme sorgular bir tavırla. ''Sevdiğin çocukla ders çalışacaksın, tamam ben de yanınızda olacağım ama senin kalbin farklı çalışacak! Kasma Gonca kızım kendini, her zaman yaptığın gibi umursama.''
