20.Bölüm: ''Kar Tanesi Tozu"

14.3K 2.1K 1.5K
                                    

Keyifli okumalar 🤜🏻

Keyifli okumalar 🤜🏻

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

20.Bölüm: "Kar Tanesi Tozu"

Bazı şeyler asla sonsuza kadar saklı kalmaz.

Tamam sonsuza kadar sürmesini beklemiyordum da bari kırkımız çıksaydı yahu!

İlişkinin haftası dolmadan kardeşlerimin öğrenmesi daha doğrusu en fenası olan Bekir'e basılmak da pek şey olmadı gibi... Ondan korktuğumdan değil, bir şantajcıyla daha uğraşamayacağımdan.

Allah'ım ne dertler var!

Otobüsten indiğimizde Yekta elimi tutmamıştı çünkü Bekir'i görmüştü hayır Bekir'i ona ben göstermiştim. Her neyse ne önemi var ki şu an bunun?

Bekir, ''Ee?'' diye sordu yanımda yürürken. ''Sınavınız nasıl geçti?''

Yekta, ''Güzeldi,'' dedi sakin bir tavırla.

''Benim de öyle,'' dedim. ''Sen nereden bu arada?''

''Antrenman vardı da bugün oradan dönüyorum,'' dedi Bekir gözlerime acı tatlı bir şekilde bakarken.

Yekta o sırada araya karışarak, ''Bu arada tebrik ederim Bekir,'' dedi. ''Sevindim senin adına.''

''Sağ ol.''

Eve doğru yürümeye devam ederken Yekta'nın telefonu çalmaya başladı. Arayan annesiydi. Konuşması kısa sürdüğünde bize dönerek, ''Benim eve geçmeden markete uğramam gerek,'' dedi. ''Sizi bekletmeyeyim sonra görüşürüz.''

Gülümseyerek gözlerimi kapatıp açtım. O da bana gülümsedi. Oy canım benim.

Vedalaştığımızda soluklanarak ellerimi cebime koydum. Yollar karla kaplıydı ve bundan memnuniyet duyuyordum. Az evvelki olay hiç yaşanmamış gibi davranmak istesem bile Bekir'in konuşmasını beklemeden ifadesizce önüme bakarak mırıldandım. ''Yekta senin enişten.''

Bekir güldü. ''Sen ciddi misin ya?''

''Gayet ciddiyim.''

''Gonca!''

Sesindeki imayla duraksadım ve gözlerine baktım. Kaldırıma çıktığımızda, ''Ne var?'' diye kaldırdım kaşlarımı yukarı. ''Sorun ne?''

''Kızım siz arkadaş değil miydiniz?''

''Arkadaşlık aşka dönüşebilir.''

''Aşk mı?''

''Evet aşk canım, sen bilirsin.''

Bu hoşuna gitmedi çünkü onun yaşadığı şeyle benimki bir değildi ve bunun hoş olmadığını kabul etmeliydim. Niyetim Bekir'i yaralamak değildi, hiçbir zaman da olmamıştı. Derin bir nefes alarak dudaklarımı birbirine bastırdım ve madem bunu öğrenmişti o halde öncesini de bilmeliydi, belki bu sayede bu tuhaf tutumundan vazgeçerdi özellikle de Yekta'ya karşı.

GÜNDÜZ GÜNCELERİTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang