¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
9. Bölüm: ''Yağmurun Altında''
''Gonca amma beceriksizsin senin yüzünden bir geçemedik şu bölümü,'' dedi bilgisayarın tuşlarına basarken. Tuşlara öyle bir basıyordu ki gariplerim dile gelseler alev aldık diye isyan ederlerdi.
''Yıllardır oynamıyorduk unutmuşum ne yapayım,'' diye sordum ekrana bakmaya devam ettiğimde.
Ateş ve Su oynuyorduk.
''Counter atalım gel bir el,'' dedi. ''Ağzını burnunu kırayım.''
Kahkaha attım. ''O biraz zor canım, benden iyi Counter oynayanına denk gelmedim henüz.''
Bir yandan birbirimize laf yetiştiriyor diğer yandan dakikalardır geçemediğimiz bölümü geçmeye çalışıyorduk. Annem odaya girdiğinde yüzünü ekşiterek homurdandı. ''Oy kurban olduğum, evladım siz nasıl yaşıyorsunuz bu odanın içinde?'' Pencereleri açmaya gitti.
Gülerek tuşlara basmaya devam ettim. ''Valla anneciğim aynı soruyu ben de Bekir'e sormuştum ama Ferdi abim bile bu odada yaşayabiliyorsa sorun edecek değilim.''
''Anne kapat şu pencereleri buz gibi zaten,'' diye kızdı Bekir. ''Ay sonunda babam o faturaları bizim bir yerimizde yakar sonra.''
''Sus sen,'' dedi annem. Bekir'in yatağına bakıp, ''Şu yatağın haline bak,'' dedi. ''Ahır gibi ahır.''
Bekir bıkkınlıkla mırıldandı. ''Aha başladı akşama kadar kafamı...''
''Hiç abine çekmemişsin hiç,'' diye sözlerini yarıda kesti Bekir'in. ''Deli danalar gibi yatıyorsun, ne yapıyorsun bu yatakta kiminle boğuşuyorsun anlamıyorum oğlum.''
Gülümseyerek sessizce konuştum. ''Artık rüyasında ne görüyorsa?''
Bekir yüzünü yüzüme yaklaştırdı. ''Gir anasını satayım oraya da gir.''
Omzumu silktiğimde annem söylenerek Bekir'in çarşaflarını söktü ve odadan çıktı. Biz de Bekir'le başka bir oyuna geçtik. Uzun zamandır hiç bilgisayardan oyun oynamamıştım ve o kadar özlemiştim ki, çocukluğumu saniyeler içinde yakalamış gibiydim. ''Puanlı giysi giydirelim,'' diye güldüm. ''Eskiden çok oynardım.''
''La bir git ya,'' dedi ters ters. ''Sonra ne giydiriyorsan giydir.''
''Dersim var zaten odama gideceğim birazdan çocuk!''
Bekir oflayarak puanlı giysi giydirme oyununu açtığında bir kız seçtim ve onu giydirmeye başladım. Bekir arkasına yaslanarak bana laf yetiştirmeye soyundu. ''Salak Gonca'm benim, o renge o ayakkabı gider mi? Azıcık moda dergisi karıştır!''
''Konuştu Tarzan. Sen önce okul gömleğini pantolonun cebine sokmayı öğren, kız meslek kekosu gibi geziyorsun etrafta.''
