DÖNÜM NOKTASI (+18)

12.Bölüm: Kaçırılma

Süpraaaayz!

🕊

Gözlerimi zorlukla araladığımda başıma giren ağrıyla inledim.

Etrafıma baktığımda sadece küçük bir pencereden güneş ışığı vuran depoda olduğumu gördüm.

Benim burada ne işim vardı? En son Zeynep hocanın yanına gidiyordum.

Tabi ya! O kız... Kulağıma en son özür dilerim dediğini hatırlıyorum gerisi yoktu.

Peki ya ben buraya nasıl gelmiştim? Kapıdan beni çıkartırlarken Ali ya da yanındaki koruma görmemiş miydi?

Ellerimdeki sızıyla ellerimi çekmeye çalıştığımda bağlı olduğunu fark ettim. Hangi öküz bağlamışsa ellerim feci derecede acıyordu.

Ayaklarımda sandalyeye bağlı olduğundan hiçbir şekilde hareket edemiyordum. Neyseki ağzım bağlı değildi.

"Hey!" diye seslendim belki duyan olur diye.

Ama kimse gelmemişti. Ne yani beni buraya bırakıp gitmişler miydi? Hem kim neden kaçırmıştı beni?

Acaba Arda yokluğumu fark etmiş miydi?

Derin bir nefes aldım.

Depoyu incelemeye başladığımda sadece benim sandalyem ve karşımda bir tane koltuk vardı. Depo soğuk olduğundan üşümeye başlamıştım.

Deponun kapısının açılmasıyla içeri giren kişiyle hiç şaşırmadan dudaklarıma sahte bir gülümseme bıraktım. "Bende diyorum beni kim getirtmiş buraya. E ama Seçil'cim sende haklısın sen çağırsan senin yanına gelip konuşmayı bırak mesajını kâle almazdım."

Yanıma gelip sinsi bir gülüş yayıldı dudaklarına. "Sorun değil bak karşımdasın şu an."

"Doğru karşındayım ama bir korkak misali beni buraya bağlamışsın sana bir şey yaparım diye dimi? Haklısın Seçil. Ben olsam bende korkardım benden. Ben buradan kurtulduktan sonra düşün istersen sana neler yapabileceğimi."

"Ah Asya. Sen acaba buradan sağ çıkabileceğini mi düşünüyorsun? Cesedini bile kimse bulamayacak," birkaç saniye bir şey düşünür gibi yaptıktan sonra devam etti. "Tabi senin cesedini bile arayacak biri olursa."

"Merak etme Seçil. Senin aksine bir nişanlım var benim. Şu an bile aramaya çoktan başlamıştır," sinirlendiğini belli eden bakışlarıyla devam ettim. "Beni seven arkadaşlarım var. Üstelik benim peşimde yılan gibi sürünmektense yanımda oluyorlar."

"Komiksin cidden," dediğinde konuştum.

"Ben mi komiğim? Esma'yı peşinde süründürmediğinin farkında olmadığımı mı düşünüyorsun. Kızı bize yolluyorsun yok Seçil alkol komasına girecek. Yok ya! Seçil bir adam için alkol komasına girecek. Doğru söyle Seçil derdin Arda değil dimi tek derdin para."

Gülümseyerek baktı bana. "Çabuk çözmüşsün beni. Bende düşündüm dedim ki Esma'yı bir piyon olarak kullanayım ve önümdeki engelleri kaldırayım. Önümdeki en büyük engel de sen olduğuna göre seni öldürmekle başlayacağım. Haa tabi ölmeden önce ortağımın sana ihtiyacı var. Bana kalsan çoktan ölmüştün."

Gülümsedim. "Seçil sen beni öldüremeyecek kadar korkaksın."

"Doğru. Ben değil ama para karşılığında tuttuğum bir adam çok rahat bir şekilde seni öldürebilir."