Saçımdan akıp giden köpükler yüzünden gözlerimi kapatmıştım.
Saçımı yıkadığında gözlerimi araladım ve elinden tutarak Arda'yı da suyun altına çektim. "Üşüyeceksin."
Elleri belimi bulduğunda "Üşümem," diye fısıldadı. "Bedenim, bedenini hissettiğinde...
Arda'nın kolları arasında yatarken dedenin kurduğu cümleyi düşünüyordum.
Aynı evde de kaldığınıza göre bir ay içinde düğününüzü yapalım.
Bir an şok olduğumdan bir şey diyememiştim. Bir ay kısa bir süre değil miydi? Bir sürü hazırlığı bir ayda nasıl halledecektik?
"Arda?" dediğimde saçlarımı okşayan eli işine devam ederken bakışları beni buldu.
"Efendim?"
"Bir ay," dedim. "Kısa bir süre değil mi?"
Kaşlarını kaldırdı. "Nasıl yani?"
"Hazırlıklar için kısa değil mi?"
"Değil güzelim," dedi. "Bütün her şey harika olacak ve inan bana her şeyi yetiştireceğiz," birkaç saniye duraksadıktan sonra devam etti. "Belki biraz fazla yorulacağız ama tatlı yorgunluklar olacak."
Başımı onaylayan anlamda aşağı yukarı sallamaya çalışırken başım göğsüne sürtülmüştü.
