DÖNÜM NOKTASI (+18)

35.Bölüm: Davet

🕊

Omuzumda sırtını sıvazladığım oğlum hem uyumak istiyor hem de uykuya direniyordu.

Birkaç gün önce güzel bebeğimin kırkı çıkmıştı.

Hâlâ küçücük olsa da biraz daha kendini toplaması mutlu etmişti beni.

Arda birkaç saat önce işe gitmek için evden çıkmıştı. Ne zaman gelirdi bilemiyordum.

Şu an ise Milas'ın odasında küçük beyle ilgileniyordum.

Yüzümü ona çevirdim. "Annecim.. Uyusana güzel meleğim."

Gözleri kızarmış bana bakıyordu. "Bir şey yok annecim hadi uyu, perişan oldun."

Ayağa kalkmış birkaç dakika da öyle uyutmaya çalışmıştım onu.

En sonunda her ne kadar biraz önce doyurmuş olsam da karnını sallanan sandalyeye oturup göğüs ucumu dudakları arasına bıraktım.

Eldivenli elini göğsüme yasladığında minik elini tutup öptüm. Gözlerini yavaşça kapattığında burnumu saçlarına yasladım ve kokusunu içime çektim.

Genelde son bir haftadır elindeki eldiveni çıkartıyordum kendini yavaş yavaş tanısın, temas kurmaya öğrensin diye ama uyumadan önce eldivenlerini tekrar takıyordum uyku arasında yüzünü çizer ve canı yanar diye korkuyordum.

İyice uykuya dalmasıyla ve daha emmemesiyle göğsümden ayırdım onu ve üstümü düzelttikten sonra Milas'ı yatağına yatırıp üzerine pikesini örttüm.

Havalar baya ısınmıştı bu kırk günde o yüzden evde herhangi bir ısıtıcı çalışmıyordu ki Milas'ın odası da sürekli sıcak olduğundan sadece pikeyi yeterli görüyordum onun için. Tabi içinde iki kat fazladan giydiği içinde olabilirdi...

Odasının kapısını hafif aralık bırakarak telsizi aldım ve kendi odama geçtim.

Duş almak için banyoya girecektim ki telsizi komidinin üstüne bıraktım ve kıyafet alma gereği duymadan banyoya girdim.

Kısa bir duş almış ve saçlarımı kurutup taramıştım.

Üzerimde, boyu dizlerimin üstünde bulunan bornozla daha durmamak adına banyodan çıkıp giyinme odasına girdiğimde Arda'yı gördüm.

Üzerinde sadece boxer vardı. Dolaptan eşofman seçiyordu kendine beni hissedip yönünü bana dönene kadar.

"Sevgilim," dedim ve ona yaklaştım. "Erkencisin?"

Kollarını belime sardı ve boynumdan öptü. "Sizi özledim."

Kollarımı boynuna doladım. "Hım.."

Dudaklarını dudaklarıma sürttü. "Sen beni özlemedin mi sevgilim?"

"Özledim kocam."

Yanağına sıkı bir öpücük bıraktım. Boş bulduğu boynumu öpmeye başlamıştı yine. "Asya?"

"Efendim?"

"Hazır Milas uyuyorken biraz daha özlem mi gidersek?"

Dudaklarımı dişledim gülmemek için. "Her an Milas uyanabilir."

İtiraz etti hemen. "Uyuyor ama."

Dudaklarımdan öptü. "Çok özledim kızım seni. Kaç aydır dokunamıyorum."