DÖNÜM NOKTASI (+18)

28.Bölüm: Tatil

🕊

Arda'dan

Son toplantıya girmek için odadan çıkmak üzereyken telefonumu masada unuttuğumu hatırlayarak hemen geri döndüm.

Normalde olsa çok fazla önemsemezdim ama Asya hayatıma girdiğinden beri özellikle de hamile kaldığından beri telefonu yanımdan ayırmamaya çalışıyordum.

Yaklaşık bir saattir toplantıdaydım.

Masanın üstünde duran telefonumun ekranının aydınlanmasıyla bakışlarım telefonun ekranını buldu.

Çağrı arıyordu.

Çağrı'nın aramasını önemsemeden meşgule attım onu.

Bir, iki dakika sonra ise telefonumun ekranının tekrardan aydınlanmasıyla arayanın Asya olduğunu gördüm.

Telefonu masadan alıp kalkarken meraklı bakışlar bana döndüğünde "Beş dakika ara verelim." dedim ve odadan çıkar çıkmaz telefonu açtım.

"Sevgilim?"

Asya'nın acı dolu inlemesini duyduğumda
endişe dolu sesimle konuştum. "Asya iyi misin?"

"Arda," dedi titreyen sesiyle. "Çok ağrım var."

"Neredesin bebeğim?" diye sordum korku dolu halde. "Ben şimdi şirketten çıkıp hemen yanına geleceğim, sakın korkma."

"Çağrı hastaneye götürüyor beni," dediğinde anlamazca kaşlarımı çattım. Çağrı'nın Asya'nın yanında ne işi vardı?

Asya'nın tekrardan acı dolu inlemesi duydum. "Bu sefer kaybedemem," dedi titreyen sesiyle. "Bu sefer olmaz."

Ses tonumu düzenlemeye çalışarak ne kadar korksam da kendimden emin bir şekilde konuşarak korkusunu az da olsa almaya çalıştım. "Bir şey olmayacak sevgilim. Sana da bebeğimize de. Ben şimdi doktorunu arıyorum ve çıktım bile şirketten tamam mı? En geç on dakikaya yanındayım. Çağrı duyuyor mu beni?"

"Duyuyorum kardeşim," dediğinde Çağrı, bu sefer onunla konuşmaya başladım. "Çağrı, ben şimdi doktora haber vereceğim. Onlara bir şey olmasına izin verme."

Son cümlemde sesim titremişti. Onlar, benim her şeyimdi.

Derin bir nefes doldurdum ciğerlerime. "Kapatmalıyım şimdi," dedim zorlukla. "Sevgilim sakin ol tamam mı?" Birkaç saniye duraksadıktan sonra devam ettim. "Sizi çok seviyorum."

"Bizde," diye fısıldadığını duydum. 

Telefonu kapattım.

Çoktan koşarak şirket binasından çıkmıştım.

Otoparka girdiğimde beklemeden arabaya koşarken aynı zamanda Asya'nın doktorunu aradım.

Bana geçeceğine dair bir şeyler zırvalarken ben çoktan yola çıkmış, trafik kurallarını kimsenin canına zarar gelmeyecek şekilde çiğnerken hızla hastaneye varmayı hedefliyordum.

Sonunda yirmi dakikalık yol bitip hastanenin önüne geldiğimde gelişi güzel arabayı park ettim ve arabadan hızla inip hastanenin içindeki danışmaya ilerledim.

Gördüğüm esmer kadınla hızla konuştum. "Karım," dedim. "Asya Yıldırım. Buraya getirilmiş."

Kadın bilgisayara bir bakış attı. "Müşahede odasında," diyip koridoru gösterdi. "Koridorun sonundan sola dönün."