DÖNÜM NOKTASI (+18)

13.Bölüm: Hastane

Bayram hediyesi olarak yeni bölümle geldim.
Hepimizin Ramazan Bayramı mübarek olsun. 💗

🕊

Arda'dan

Duyduğum şeyle birkaç adım geriledim. Ne demek Asya iki buçuk haftalık hamileydi?

Nasıl da anlayamamıştık?! Üstelik hamile haliyle üç gündür kaçırılmıştı.

Sinirle arkamı dönüp duvara vurmaya başladım.

Benim bebeğim Seçil yüzünden mi ölmüştü?!

O kadını elimden hiç kimse alamayacaktı?!

"Arda Bey lütfen sakin olun." Doktorun bana seslenmesiyle hırlayarak ona döndüm. "Asya o ameliyattan çıkamazsa kendine ölümlerden ölüm beğen."

Deniz yanıma gelip kolumu sıvazladı. Doktora bir bakış attığında tekrar ameliyathaneye girmişti. "Sakin ol abi. Asya sağ salim çıkacak ameliyattan."

"Deniz o depodan Seçil asla çıkmayacak. Asya çıksın ameliyattan onun yanına gideceğim. Yaptıklarını tek tek çekecek!"

Yanıma gelen hemşireyle bakışlarım onu buldu. "Kan alınacakmış. Buyrun lütfen," diyerek koridoru işaret etti.

Kan alma odasındaki başka bir hemşirenin beni görmesiyle bakışlarını bana dikti ve beni baştan aşağıya süzdü. Ya sabır!

Yanımdaki hemşire "Arda Bey'in iki ünite kanı alınacak." dediğinde bakışlarını benden çekmeden onaylamıştı.

Koltuğa oturduğumda elime bakarak şaşkınlık dolu bir nida bıraktı. "Eliniz kanamış. Pansumanınızı açıp yenisini yapmamı ister misiniz?"

Kıza kaşlarımı çatarak baktığımda bir iki adım geriledi. "Ya hemen kanımı alırsın ya da on dakika içinde çıkışın verilir."

Sert sesimle hızla işine koyulduğunda Deniz'in elinde poşetle gelmesiyle bakışlarım onu buldu.

"Asya'nın kıyafetleri," diyerek poşeti işaret etmişti. Başımı salladım. "Abi?" dediğinde sorgularca baktım ona.

Avucunun içinde olan neyse elini uzattığında elimi açarak bırakmasını istedim. Elime değen metalle bakışlarım avucumun içindeki yüzüğü buldu. Sevdiğim kadının yüzüğü...

Etrafı kanlanmış yüzüğe bakarken avucumu kapattım. Kan işi bitince temizlemeliydim yüzüğü. Ameliyattan sonra tekrardan yüzüğü parmağına takacaktım.

Hemşirenin bakışlarını hissettiğimde "Önüne dön." diye tısladım ona ve yüzükteki bakışlarına engel oldum.

Yarım saat sonra iki ünite kan alındığında gelen hemşireye vermişti kanları.

Yerimden kalkarken "Dinlenin biraz lütfen. Daha yeni kan alındı sizden. İsterseniz meyve suyu alıp getirebilirim size." dediğinde kıza bakmadan odadan çıktım.

İlerdeki lavaboya girip musluğu açtım ve akan suda sevdiğim kadının kanıyla bulanmış yüzüğünü yıkamaya başladım.

O, ameliyathanede canıyla uğraşırken ben burada sapasağlamdım. Gözümden bir damla yaş düştüğünde sertçe gözlerimi sildim.

Erkekler ağlamaz derlerdi ya... Öyle bir şey yoktu. Erkekler değer verdiğini, sevdiğini kaybetme düşüncesiyle ağlardı.