The protagonist rebel against the writer [ Completed ]

''14''

ေ႐ွာင္က်န္႔က အရမ္းစိတ္တိုေနရတယ္ ။ သူ႔ကိုအခုလိုစိတ္တိုေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ့လူက ႏွစ္ေယာက္မ႐ွိတဲ့ ေဒၚသထြက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ဝမ္ရီေပၚဆိုတဲ့လူကလြဲၿပီး ဘယ္သူ႐ွိႏိုင္မွာလဲ ။ ဝမ္ရီေပၚက သူ႔ကို ဒီစိတ္ဝိညာဥ္နယ္ေျမထဲ ဘယ္အခ်ိန္ကထည့္လိုက္တာလဲ ။ သူအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ကမ်ားလား? ။ မႀကိဳက္ပါဘူးလို႔ေျပာထားတာေတာင္မွ သူ႔စကားကိုအေရးမစိုက္ဘူး ။

" အား! ဝမ္ရီေပၚ အစုတ္ပလုပ္ေကာင္! ငါ့မွာစြမ္းအားေတြ႐ွိလာတဲ့ေန႔ မင္းေသဖို႔ထားျပင္ထား ။ ငါ့ကိုအႏိုင္က်င့္ရဲတယ္ေပါ့! ဟုတ္လား! မင္းကိုအဆတစ္ရာေလာက္ ျပန္အႏိုင္က်င့္ပစ္မယ္ ။ ''

ေ႐ွာင္က်န္႔က အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုေအာ္ဟစ္ၿပီး ခုန္ေပါက္လို႔ေနတယ္ ။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ တစ္ခုခုကိုသတိရသြားတဲ့ပံုတဲ့ မ်က္လံုးေတြကေတာက္ပလာတယ္ ။ ဟုတ္သားပဲ! သူဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီအေၾကာင္းေတြကိုေမ့ေနရတာလဲ ။ ဝမ္ရီေပၚရဲ႕တန္ဖိုးႀကီးပစၥည္းေတြ!! သူ အဲ့ဒီအရာေတြကိုေလ်ာက္ကလိၾကည့္ရအံုးမယ္ ။

ေျပာလို႔မရဘူးေလ!! သူလည္းတစ္ျခားစာအုပ္ေတြထဲက ဇာတ္ေကာင္လိုမ်ိဳး အဖိုးျဖတ္လို႔မရတဲ့ ရတနာပစၥည္းကို ေတြ႔သြားႏိုင္တာပဲ ။ ဒီထက္ပိုၿပီးကံေကာင္းမယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒီရတနာပစၥည္းက သူ႔ကိုစြမ္းအားေတြ႐ွိလာေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္ ။ ေ႐ွာင္က်န္႔က ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြျပည့္နက္ေတြနဲမ်က္လံုးေတြနဲ႔ ဝမ္ရီေပၚရဲ့စိတ္ဝိညာဥ္နယ္ေျမထဲက ရွိသမ်ွရတနာပစၥည္းေတြအားလံုးကို တစ္ခုမက်န္လိုက္စစ္ေဆးလို႔ေနတယ္ ။

​ေရွာင္က်န္႔က ေမာၿပီးပင္ပန္းလာတဲ့အထိ မရပ္မနားႀကိဳးစား႐ွာေဖြေနခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမဲ့စိတ္မေကာင္းစရာက သူ႔နဲ႔အံကိုက္တဲ့ပစၥည္းမ်ိဳး ဘာဆိုဘာတစ္ခုမွ႐ွိမေန ။ တကယ္ႀကီးသူ႔အတြက္ ဘာဆိုဘာမွ႐ွိမေန ။ ေ႐ွာင္က်န္႔က ဝမ္နည္းပက္လက္ျဖစ္ၿပီး ကေလးလိုအက်ယ္ႀကီးေအာ္ငိုပစ္လိုက္တယ္ ။ သူကပဲ ကံမေကာင္းတာလား ? ။ ကံေကာင္းျခင္းေတြကပဲ သူ႔ကိုကြက္ၿပီးခ်န္ခဲ့တာလား ။

ဒီအထဲမွာ႐ွိတဲ့အရာအားလံုးက တန္ဖိုးႀကီးရတနာပစၥည္းေတြျဖစ္ေနေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္သူအတြက္ေတာ့ အသံုးျပဳလို႔မရဘူးေလ ။ ပိုက္ဆံ႐ွာဖို႔တစ္မ်ိဳးပဲအဆင္ေျပတာ ။ ဒီဟာေတြက သူ႔အတြက္အသံုးမဝင္ဘူး ။ အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ေ႐ွာင္က်န္႔က ဆက္မ႐ွာေတာ့ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ ။ သူလက္ေလ်ာ့ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ထူးဆန္းတာတစ္ခုကိုသတိထားမိသြားတယ္ ။