XLV. SPACE

1.2K 28 4
                                    

When the night has come and the land’s dark, when the moon is the only light we’ll see, look at the stars; can you count them? I miss you that much K ..
-Vice


"Sis!!! " Anne shouted as everybody left the room.

"Ano Anne??! Makasigaw ka rin talaga ha! Masakit pa nga yung ulo ko" she answered back and layed down her bed.

Masama pa talaga ang pakiramdam nya. At masyadong mabigat pa kanyang ulo.


"Aminin mo nga sakin. Ikaw na ba ang bagong amnesia girl?" nakangiting asong sabi nya.

"What amnesia girl????" sagot nya.


"Aba pati mga movie ngayon nakakalimutan mo na din?" pagbibiro ni Anne.

"Anne. Please. Not now. I'm not in my greatest mood todat. So quit playing around." she warned her.


"Ok. Pero aminin mo sakin. di mo ba talga naaalal yung lalaking nasa kwarto kanina?" she asked her.


"Hindi nga. Sino ba yun??" nagtatakang tanong nya.

"Weeeh? Di nga. As in di pamilyar sayo yung mukha nya.?"


" Ahmmm. di ko alam eh. Pero gwapo sya kaya lang di ko talaga maalala kung sino sya eh.. Wag mong sabihing naging ex ko yun o di kaya boyfriend ko hah. hahahaha. kasi nakakatawa. Nasaan nga pala si Yael?" mahinang sagot nya.

"Sis break na kayo ni Yael." malungkot na sagot ni Anne.

"Hah? Kailan? Papano? Bakit?" Nagulat si K at halos di makapaniwala.

"Matagal na. 4 years ago. You found out that he was just a big dumb ass kaya nakipaghiwalay ka. Dont worry tama ang naging desisyon mo. He's already married."

Biglang natahimik si K. Nakaramdam sy ng lungkot at halos di sya makapaniwala sa nangyayari sa kanya ngayon.

"Eh bakit  nga pala ganun yung reaksyon mo kanina ng makita mo sya?" Anne cut the silence.

"Di ko alam eh. Kusang lumuha ako tapos parang ..parang feeling ko ang bigat bigat ng nararamdaman ko. Yun bang feeling na---"

"Na parang na broken hearted ka????" pagpuputol nya.


"Tama Sis! Pano mo nahulaan???" nagtatakang tanong ni K ulit.

"Ahhh. wala lang. Wild guess kung baga. Kita ko naman kasi yung nangyari sayo kanina. Grabe Sis nakakatakot ka!"

"Kaya nga eh. Sino nga ba talaga sya Sis???" K asked. She look puzzles.

"You'll know in time." Anne said.





Sa coffe shop malapit sa hospital...

"Salamat at pumayag kang mag usap tayo" sabi ni Ms.Z bago humigop ng mainit na kape.

Nasa coffeeshop sila ngayon sa tabi ng hospital at niyaya ni Ms.Z na magkape sila para makapag usap silang dalawa.


"Syempre naman po. " Vice responded. Medyo naiilang sya ng konti. Simula kasi ng naghiwalay sila ni K ay di na sya muling nakalapit sa bahay nila at di na din nakakapag usap kay Ms.Z.


"Vice.. Ayoko ng magpaligoyligoy pa.. Ang gusto ko lang naman ngayon ay ang ikakabuti ng kalagayan ng anak ko. Nawalan sya ng alala at di ka ba nagtataka na ikaw mismo ay nakalimutan nya.. " she said on a vey serious tone.

"Ano ho ba ang gusto nyong iparating..?" tanong ni Vice na nalilito sa mga sinasabi ni Ms.Z.

"I've talk to her Doctor and asked why K can't remember a single memory of you. So I told the Doctor what happened to you and K last 3years that made us leave the country. At ang sabi ng Doctor, its a selective Amnesia. Maaring sa sobrang sakit ng napagdaan nya ay pinipilit ka nyang kalimutan kaya ng maaksidente sya ay ito na mismo ang bumura ng alaala nya." she was kinda teary saying those words.

"Alam ko pong lubos kong nasaktan si K ngunit pinagsisihan ko na po iyon. Sa loob ng tatlong taon ay hinanap ko sya sa pag asang mapapatawad nya ako at possibleng tanggapin muli." Vice answered back.


"Alam ko, alam kong lahat ng iyon. At hindi ko matanggi ang katotohanang alam mo na din ang tungkol kay Clarence. Na alam kong sa tuwing bumibisita si Anne sa amin ay ikaw ang nagpapadala ng mga laruan para sa kanya. Matalino ang apo ko at alam kong alam nya ito. " she said.

"Kaya nga gusto ko din pong bumawi. Maniwala po sana kayo na sobrang mahal ko si K at wala na akong minahal pa iba bukod sa kanya. Mahal na mahal ko din po ang anak naming si Clarence. Kahit ma hanggang sa litrato ko lang sya nasisilayan. Patawarin nyo po sana ako." pagmamakaawa ni Vice.

"Alam ko naman yun Vice eh. Sadyang nasaktan talaga ang anak ko, at kung ano man ang nararamdaman nya ay ganun din yung sakin. Alam kong pinagkait ni K sa iyo ang anak mo, ayoko namang gawin sayo yun kasi karapatan mong makilala si Clarence." she answered back.

"Maraming salamat po. Maraming maraming salamat po. " naiiyak nyang sabi.

"You and him will meet soon ngunit isa lang ang ihihiling ko sayo Vice. ." sabi ni Ms.Z.



"Kahit ano po. Makasama at makita ko lang po yung anak ko"

"Simple lang naman .. As soon as you and Clarence meet, You tell him the truth, lahat lahat. Wala kang dapat pagtakpan. At sinabi ko nga kanina, matalino si Clarence at alam kong maiintindihan nya iyon. " she explained.

"Opo. Ms.Z .. Ako ng bahala ipaintindi ang lahat kay Clarence. Maraming salamat po talaga." nasagot ni Vice.

"Nararamdaman kong nangungulila sya sa ama at ikaw lang ang makakapagpasaya sa kanya. Pano ba yan, kailangan ko ng bumalik sa hospital." she said as she was about to stand.

"Samahan ko na po kayo.." he offered.

"Wag na Vice. " she refused.

"Bakit naman po?" nagtatakang tanong ni Vice.

"May isa pa pala akong hihilingin sayo." she said.

"Ano ho iyon? " he asked.
































































"Wag mong ipilit na aalahanin ka nya.. Give her space. And let her discover who you really are in her life."

Debris (a vicerylle story)Where stories live. Discover now