Mihran Uluöz, Üniversiteyi kazandığı şehre İstanbul'a gider. Orada ki düzene adapte olmaya çalışırken yeni tanıştığı kişiler ile birlikte bir gece kulübüne gitmeye karar verir. Ve bir ölümün kucağınada kendini bulur.
Cinayete kurban giden kişi ise...
-BU HİKAYEYİ, tüm güçlü durmak zorunda olan kadınlara ve erkeğe dayatılan tüm yükümlüklere karşı boynunu bükmek zorunda kalanlara ithaf ediyorum!
-Kitapta geçen her şey şahsıma aittir. Gerçek kişi ve kurumlarla hiçbir ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür.
Keyifli okumalar...
#Guns N' Roses - This I Love #Ahmet Kaya- Dardayım #Sena Şener- Her An Gidebilirim
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Bir kadının sevgisi, bir erkeğin nefretinden daha fazla korkulmalıdır."
FEVERAN - MECRÛH
🕊
İstanbul, Beşiktaş, Ulus 9 Ağustos 2021, 23:04
Hayat tüm çıplaklığıyla her şeyi bize öğretiyor. Yanlışı da doğruyu da bana öğretmişti. Hiçbir şeye inanmamam gerektiğini, beni en savunmasız anım da öyle bir yakalamıştı ki, elinden kurtulamamıştım. Halbuki herkese göre gençliğimin en güzel çağındaymışım. Ben ise benliğime, yaşadığım çağa amansız bir şekilde feveran ediyordum.
Gökyüzü haykırıyor, belli ki fazlasıyla yeryüzünü hırpalayacaktı. Her bir yağmur damlası bilmediği diyarlara savrulacaktı.
Benim ilk yenilişim, ilk kaybedişim, ilk yok oluşumu tanıklık etmişti. Gökyüzü, benim için ağlıyor, susturulduğum, esir edildiğim her bir günüm için yeryüzü yakarıyordu.
Bütün kâinat bir olmuş durmamı söylüyor, bir adım daha atmamam için yalvarıyordu. Daha ne olabilirdi diyorum? Bütün seslere kulağımı kapatıyordum. Tıpkı gözlerimi kapatmak için can attığım gibi.
Durursam yok olacaktım. Bu sefer bilinçliydim, her ne kadar yer ayağımın altından kayıyor olsa da farkındaydım! Şimdi durursam bir daha asla hareket edemeyecektim. Var olmanın uğruna, yok olacaktım...
Elimde tutuğum metal parçası bedenime ağırlık getiriyor, ruhumu eziyordu. Ne kendimden ne de hayatın bana sunduğu bu kirli oyundan emindim! Adeta kahrolası bu dünyaya hırpalanmak için gelmiştim. Tek amacım yok olmak. Tek hedefim ise küle dönmekti!
Karşımdaki iğrenç mahlukata korkusuzca bakıyor, göz bebeğinin titriyor oluşu içimdeki kötülüğü tatmin etmeye yetmiyordu. Asırlardır acı çekmiş benliğim, intikam şehvetiyle yanıp tutuşuyordu. Yıların vahşetini tek bir kişiye mâl etmek ne kadar saçma olsa da içimdeki canavarı bir türlü durduramıyordum.
Bir elini havaya, bana doğru kaldırmış yapmamam için gözleriyle adeta yalvarıyordu. Daha dakikalar önce ben ona yalvarırken, roller değişmiş şimdi o yalvarmaya başlamıştı. Fakat öfkesi de beraberinde büyümüştü. Beni parçalamak ister gibi bakıyordu. Açık balkonun önünde, dışarıdan gelen soğuk hava çıplak vücuduna çarpıyor ve titremesine neden oluyordu. Gözümde öyle aciz bir konuma düşüyordu ki tiksintiyle onu süzmeden edemiyordum.
