Mihran Uluöz, Üniversiteyi kazandığı şehre İstanbul'a gider. Orada ki düzene adapte olmaya çalışırken yeni tanıştığı kişiler ile birlikte bir gece kulübüne gitmeye karar verir. Ve bir ölümün kucağınada kendini bulur.
Cinayete kurban giden kişi ise...
-Yeni bir bölüm ile tekrardan birlikteyiz. Umarım keyif alırsınız yavrular çünkü ben oldukça zevk alarak yazdım. Oy ve yorumlarınızı unutmayın lütfen.
Keyifli okumalar...
●Aylin Aslım - Senin Gibi ●Mabel Matiz - Değilsin ●Bahadır Sağlam - Zor Geliyor ●Brek - Dayan Bana Biraz ●Rachael Yamagata - Over And Over
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
"Çektiğin acı kadar olgunlaşırsın diyorlar; Çürüdük bilmiyorlar. "
(Cemal Süreyya)
FEVERAN - VİRANE 🕊️
Her günüm bir önceki güne oranla daha bir karanlık geçiyordu. Daha bir kanıyorum! Kendimi neye adasam onun içinde boğuluyorum. Hep bir dal arayışı içerisindeyim, halbuki kendimi sevsem bunların hiçbirine gerek kalmayacaktı. Çıkış biletim elimdeydi ama söz konusu kendim olunca hep bir geriye iteliyorum. İçimdeki tüm duvarlar yıkık ve rutubetliydi, ben görmeden hissetmeden biri gelse, viraneye dönmüş ruhumu onarsa, elimi tutsa...
İşte yine bir dal arayışı içerisine girdim.
Karşımdaki kadında takılı kaldım. Tek ses rüzgâr ve korna uğultularıydı. Kasvetli hava daha bir kederleniyordu. Anlamsız gözlerle etrafa bakıyorum. Bunca koruma ordusu bile şaşkınlık içerisindeydiler. Bu kadın her kimse, onu görmeyi beklemedikleri aşikardı. Ensesinde yaptığı topuzu, onu daha da asil kılıyordu. En şaşırdığım kısım ise Uluğ gibi gözlere sahipti. Orman yeşili gözler! Hata Uluğ'un kadın versiyonu da denilebilirdi. Duruşu bile Uluğ gibiydi. Ailesinden biri miydi acaba? Çünkü bu kadar benzerliğe başka bir açıklama yapamıyorum.
Gözleri dolu, dudaklarında ise yarım bir gülümseme vardı. Uluğ ise karşısında düşmanı varmışçasına, kadının gözlerinin içine bakıyordu. Aralarındaki husumette neyin nesiydi böyle? Her ikisinde de yüzlerinde, gözle görülecek bir acı vardı. Kadının gözünden bir yaş aktı, yarım gülümsemesinin üzerine kayıp düştü. Bu hasretin gözyaşıydı. İçimin burkulduğunu hissettim. Dik duruşunun altında, utanç duygusu da vardı. Bakışları her şeyi ele veriyordu.
Üç dakika boyunca sessizlik etrafı hâkimi altına almıştı. Kadın son kez Uluğ'a bakmış ve arkasına dönmüştü. Kadının koruması arabanın kapısını açmış, kadında binmişti. Araba çalıştığında, kadın oturduğu tarafın camını açmıştı, araba hareket etmeye başladı. Kadının bakışlarının adresi bendim. Ama bu sefer süzmedi tek gözlerimin içine baktı. Araba gözden kaybolduğunda, şaşkınca bakışlarımı etrafa çevirdim.
Vücudumun uyuştuğunu sezdim. Tıpkı Uluğ'un etki bıraktığı gibi bırakıyordu. Ötemde Uluğ, Arif ve Fuat hararetli bir şeyler konuşuyorlardı. Uluğ, Arif'e bir şeyler söylemiş Arif'te koşarak diğer korumaların yanına gitmişti. Arif ile korumalar bir araca binip kadının gittiği yöne doğru son surat halinde arabayla uzaklaştılar. Uluğ'un halen elleri titriyordu. Oldukça öfkeliydi! Fuat ile bir konu hakkında konuşuyorlardı, Fuat her ne söylediyse Uluğ'un kaşlarını çatmasına sebep oldu. Biraz yaklaşsam duyabilirdim belki ama cesaret edemiyorum.
