Take Me Away

C11

Anong gagawin ko! Paanong nangyari yun. Hindi ko talaga maiintindihan. Sa anong paraan ako nagkaroon ng kuryosidad sa taong wala namang ibang pinakita sa akin kung hindi pagsusungit.

I'm doomed. Teka Rickelyn pag isipan mo ng mabuti baka nalilito ka lang. Baka nag ooverthink lang ako. Tama tama.

Paulit ulit akong tumango at sa pangungumbinsi sa sarili.

"Hoy okay ka lang?" Gulat akong napatingin kay Janine. Nakangiti siya ngayon. Wala na akong makitang bakas na nangyari sa amin. Okay na siya siguro. Medyo nahihiya akong tumango.

"Okay lang." Matipid kong sabi. Mabilis na sumilay ang ngiti sa labi niya. Napaiwas ako ng tingin dahil don. Bakit ba kasi ngumingiti bigla. Yun pa naman ang paborito ko sakanya, ang ngumiti.

"Mauna na ako may pupuntahan pa kasi ako eh, is it okay?" Sambit niya. "I'll give you ride if you want."dagdag ulit niya. Tumingin ako sakanya at tahimik lang siyang pinagmasdan.

Bakit ganon. Bakit wala akong maramdamang kakaiba Sayo kundi purong pagkakaibigan lang. Samantala yung isa, wala namang ginagawa pero pinapabilis niya ang tibok ng puso ko. Possible ba yun?

"You know pwede ka naman sumabay. If you're still thinking about the confession, please don't. I'm trying naman na eh." Kalmang sabi niya.

"Ah hindi yun. Gusto ko lang magsorry, sorry kung na offend kita." Nagbaba ako ng tingin dahil guilty ako.

Ano ba kasi ang nangyayari sa akin. Bakit ganito. Bakit siya pa!

Kinabahan ako sa naisip at wala sa sariling umiling ako.

"I'll try to be okay. Just be happy with the guy." Saka ako tinapik sa balikat.

Speaking of Neil. Na turn off ba ako?! para kasing may biglang nagbago. Nababaliw kana Rickelyn!

"Thanks. Sige na mauna kana. My pupuntahan rin ako" sabi ko. " Take care."

Nagtataka man ay huminto rin ako sa paglalakad gaya niya. May nasabi ba ako?

"You know if you really don't want me to claim you, stop being caring." Malungkot niyang sabi. Napa mental face palm ako dahil non ko lang narealized ang sinabi ko.

"You're making this hard for me."Dagdag niya at lumapit sa akin

Oh god! Ano ba talagang ginawa ko para magustuhan niya ang tulad ko. She's so beautiful, her feelings belonged to someone and that's not me. I'm the worst!

"I'm sorry" sabi ko. Pinagpantay niya ang tingin namin. Still, wala paring kakaiba.

Walang sabing niyakap niya ako. Nagulat rin ako pero hinayaan ko nalang. Ayoko na madagdagan ang guilt na nararamdaman ko.

-----
Mabilis lang akong nakahanap ng susuotin para sa dinner. Hindi na ako nag abalang magsuot ng mamahaling dress. Basta ko nalang kinuha ang white lace top ko paired with grey Jeans. I also wear my flat sandal dahil hindi rin ako sanay sa nagtataasang heels. Wala rin akong balak ipahiya ang sarili ko.

Nag apply rin ako ng light make up sa mukha. Simpleng family dinner lang daw pero kinakabahan ako.

Maya't maya ay tumunog narin ang phone ko.

Neil calling....

"Hey, come down. I'm here."bungad niya sa kabilang linya.

Nag sige lang ako. Bumaba na ako at nagpaalam kila mama. Sangkatutak na paalala na naman ang bilin sa akin. Si mama talaga oh.

"Hi. tara na." Sabi ko ng makarating ako sa harap niya. Nailang ako sa titig niya kaya napakamot ako sa ulo.

"S-orry wala na kasi akong ibang damit-"