Take Me Away

C13

Dalawang linggo narin ang nakakalipas ng kumalat ang balitang kami na ni Neil. Maraming natuwa pero may mangilan ngilan ring sinasamaan ako ng tingin.

As time pass by, Neil proved me that he can change and he changed for the better as he said. Sa kabilang banda, ako ang problema.

Lately, I've been experiencing this strange feeling na hindi ko mapangalanan. I just can't understand because it's new to me.

god knows how much I admire that man but my feelings got froze. I feel like na hanggang dun nalang. And I'm really confused now. Especially miss Carson is the biggest reason why I am feeling this all of a sudden.

Mula nung hinatid niya ako hindi na siya nawala sa isip ko. Dahil tumatak na siya dito sa puso ko. Palaisipan parin sa akin hanggang ngayon kung paanong nabaliko ako ng tuwid na babae.

This is insane!!

"Yes, I am. I'm really lucky to have her, diba babe.?" Nabalik ako sa huwisyo sa boses ng katabi.

"Wow I'm sure Rickelyn felt the same too." Ani miss Chen ng kinikilig pa. Wala akong nagawa kundi ngumiti ng pabalik.

Nandito kami sa meeting room. Pareho kaming sasabak muli sa university academic competition. Dahil nga kasali kaming dalawa, kailangan namin na mas mag focus pa para rito.

Kasama rin namin buong faculty members. Maliban lang sa isa. Kanina pa naglilikot ang mata ko pero mukhang hindi na siya darating. Bumagsak ang balikat ko dahil tanggap ko ng wala siya. Nakakainis nasaan kana ba.

"Are you expecting of someone.?" Nagulat ako ng marinig ang boses ni Janine sa tabi. Muntik ko pang makalimutan na kasali rin pala siya. Beauty and brains ika nga nila. Masungit lang.

Taas kilay parin 'to at kinakabahan ako kung napansin ba niya ako mula kanina pa. Obvious ba ako? Shit.

"Hah ano bang sinasabi mo."  Pinilit kong Huwag mautal dahil pinag aaralan niya ang mukha ko kung nagsasabi ba ako ng totoo.

"I saw you. Kanina ka pa lingon ng lingon so I thought you're waiting for somebody." Mahina lang pagkakasabi niya ngunit para akong nag panic na baka marinig siya ni Neil lalo na't napansin ko ring napapatingin siya sa sa amin dalawa.

Iniwas ko ang tingin sakanya dahil hindi ko kayang labanan ang titig niya. "Ah y-–eah I'm waiting for Amanda." Muli tinaasan ako lalo ng kilay.

"Amanda? I thought she's from cultural club. I just talked to her awhile ago."

My gosh I'm stupid!

I bit my inner cheek to supress my stupidity.

Umiling iling siya dahil nahuli niya akong nagsisinungaling. Ang tanga ko talaga.

"Oh Miss Carson you're late? This is impossible! We're about to end this meeting..sayang"  Parang nanghihinayang sabi pa ni miss Chen. Nagtawanan naman ang mga tao sa loob pero yung puso ko hindi maawat sa pagkabog.

May biglang sumibol sa loob ko na natutuwa dahil sa maling pag aakalang hindi na talaga siya makakahabol.

"Oh my god!" Tili ni Janine pero hindi ko na siya pinansin. Alam kong bisto na niya ako pero ang kabang kanina ko pa pinipigilan ay nagwawala na ng magtama muli sa ilang pagkakataon ang mata namin dalawa ng babaeng nagpagulo ng isip-puso ko.

Hindi ko na napigilan. I smiled sweetly on her. Of course, she just raised her right brow wondering if I'm crazy!

Yes I am! ^_____^

I can't pretend anymore. 

Buong oras lang ako nakatitig sakanya. I made sure parin naman na nakikinig ako at maging aware sa mga kasama ko. Kanina pa hindi inaalis ni Janine ang tingin niya sa akin. She's making me nervous! Halos hindi ko narin matandaan kung nag usap ba kami ni Neil. I can't feel him .

Dalawang oras matapos ang meeting. Kasalukuyan akong nagliligpit ng daluhan ako ni Neil.

"Tara lunch tayo. My treat. " malawak na ngiti ang iginawad niya sa akin. Nakokonsensya ako dahil alam kong may kasalanan ako.

"S-ige.."

"Ricks can I talk to you for a second." I heard Janine behind my back. Kinakabahan man ay humarap parin ako..

Tumango ako at nagpaalam kay Neil.

"Are you fucking serious?!." Galit na sigaw nito ng makalabas kami.

Ramdam ko ang pinagmumulan ng galit niya pero ayokong pangunahan baka nagkakamali lang ako ng iniisip.

"I don't know what you're saying." Mas lalong namula ang mukha nito sa galit.

"Stop pretending, I saw you!
I saw how your mood lit up when she arrived!. " aniya habang nakaturo kung saan kami galing. "You just fucking smiled on her and I'm not stupid of what that's for. Oh my gosh I thought your straight. You literally lied to me.!" Hindi mapakaniwalang sabi nito.

Hindi ako nakapagsalita. Nagbaba lang ako ng tingin at pinagkuskos ang dalawang palad ko.

"See, I'm right! You can't talk because it's true. You like my sister." Sigaw niya sa di mapakaniwalang tono. "I fully understand and I also respect your decision when you turned down me. But this is stupid." She said then she turned her back to me.

"It's true. I'm s–orry." Pag amin ko na nagpatigil sakanya. Hindi ko narin napigilan ang pagtulo ng luha sa mata ko.

Tumawa siya ng mapait. "Seriously?! Do you think it's easy to please her! in case you don't know, she's pure and really fucking straight. By the way, your boyfriend must be waiting for you." She said in a sarcastic tone without looking at me.

Napatakip ako ng bibig at nagbaba ng mukha dahil hindi ako handa sa mga salitang binitawan niya.  She's really mad..

She's right. I don't even know kung nagkakagusto nga rin ba ang kapatid niya sa kaparehong kasarian. Baliw na nga siguro ako para isiping posible yun. What if okay lang sakanya pero paano kung pagtabuyan mo lang ako pag umamin ako.

I heaved a deep sigh. Nagpunas ako ng luha ng makitang magkakasabay na lumabas ang dalawang taong importante sa puso ko pero magkaiba ang pwesto.

Malayo palang natatanaw ko na ang masayang mukha ng boyfriend ko. Natawa ako sa naisip. Napakasama ko para i-keep ang taong willing magbago para sa akin. Saka nalipat ang tingin ko sa aking propesor. Hanggang ngayon wala pa akong matinong dahilan kung bakit ako nagkagusto sayo. At mukhang lalala pa. Katulad kaninang pagpasok niya, hindi parin tumitigil sa pagpitik ang nasa dibdib ko.

"Babe!. " Tawag sakin ni Neil. "Hi. " sagot ko.

"Miss sabay ka na sa amin. " Ngiti Ngiting aya ni Neil. Oo pala close sila pero napaka professional nilang dalawa sa loob.

Sumulyap pa sa akin si ma'am. "I'm with the kids. " aniya at tumingin sa relo.

Kids??...

"Oh Hahaha! I miss them. I'll visit them soon. "

Magtatanong na sana ako kung sino ang pinag uusapan nila ay mabilis lang rin naudlot dahil nakatanggap na ng tawag si Miss carson.

Sumenyas pa siyang mauuna na. Medyo nalungkot ako dahil akala ko makakasabay namin siya kumain.

Ugh! This is not me!