My Immortal Crush

27

Deanna's POV

| Fast Forward |

"Deans wake up! Baka malate tayo!" Napabalikwas ako dahil sa sigaw ni Ponggay na ang lakas pa mangatok.

"Oo na wag ka nang sumigaw! Pisting yawa naman oh." Inis kong sagot atsaka tumayo.

I went to my walk in closet and picked my favorite batman t-shirt and maong short. I just did a quick shower since we're in a hurry.

Naabutan kong may kausap sa phone si Ponggay na nakapamewang pa.

"Who are you talking to?" I asked but she immediately ended the call. "Hmm?"

"T-That was A-Ate Bei. Nagtataka siya bakit wala pa daw tayo. Ang tagal mo kasi!" Inikutan niya ako ng mata at akmang lalakad nang bigla siyang magpagewang-gewang sa paglalakad kaya mabilis akong lumapit sa kanya atsaka siya hinawakan.

"Are you okay?" Alala komg tanong.

"I'm okay. Maybe I'm just stressed." Sagot niya sabay hawak sa kanyang ulo.

"Hindi ba't sabi ko sayo wag kang magpapastress masyado? Alam kong kailangan nating imaintain ang pwesto ng kumpanya pero Pongs naman, wag mong pabayaan ang sarili mo. Your health is more important that money." Panenermon ko sa kanya.

"Aye aye Ms. Wong!" Pagbibiro pa niya kaya napailing na lang ako.

"Hay nako tara na nga." Hinila ko siya papasok sa kotse atsaka umalis na ng bahay.

Matagal na kaming naging okay ni Ate Bea dahil nakarealize daw siya na hindi na dapat patagalin yung away sa pagitan naming dalawa which is better and at least the three of us are together again here in our house.

Patuloy pa rin ang pagmerge ng Wong's Travelamo Visight at ng Galanza's Triptivo Firm kasi mas napaparami ang income ng bawat kumpanya at mas tumataas ang sales kaya napag-isipan naming i-extend ang contract until 3 years.

And about Jhoana, Ate Bea told me that she resigned to her old job because she doesn't deserve the money's she's receiving so she decided to fly back to the Philippines and applied to GTF. Luckily, she was accepted after her presentation and she's also one of the reasons why our companies are successful.

So back to the reality.

Bumaba na kami ni Ponggay nang makarating kami sa Wong's International Airport. Kailangan ko kasing kausapin ang aircraft manager ng gagamitin naming private jet para masigurong ligtas ang magiging byahe namin.

I'm planning to bring Jema to Cebu tomorrow in celebration of our first anniversary. Syempre first time ito kaya gusto ko maging perfect ang moment na mangyayari bukas. Yesterday I talked to the beach resort's owner and manager to reserve the whole beach for a week kaso marami daw nakabook na guests sa mga araw na yun kaya hindi daw pwede pero hindi ako magpapatalo kaya binayaran ko sila ng malaking halaga para lang gawin ang gusto ko na ginawa nila.

Balak kong pumunta na doon mamayang gabi kasama ang si Jema, ang pamilya niya at ang mga kaibigan namin para na rin magkaroon sila ng short vacation at para may oras pa kaming ayusin ang seashore bukas ng gabi.

"Earth to Deanna!" Nabalik ako sa reyalidad nang sigawan na naman ako nitong kasama ko.

"Ano ba?! Don't freaking shout at me. Nasa airport tayo kaya kontrolin mo yang boses mo." Giit ko sabay kotong sa kanya.

"Aray! Kanina pa kasi nandyan yung aircraft manager pero may sarili ka na namang mundo." Pagpapatuloy niya pero hindi ko siya, pinansin at kinausap ang manager.