13

2.8K 106 5
                                    

Bea's POV

As Deanna closes the door, I immediately looked away. Kitang-kita ko lahat ng mga nangyari kanina. On how they looked and talked to each other, how they laugh, how Deanna kissed Jema on the cheek, on how she really admires Jema. I can't blame her for loving someone like Jema.

Hindi ko alam kung kaya ko pa bang panindigan itong ginagawa ko. Yes, I liked Jema but forced. Hindi ko ginusto lahat ng ito at ayokong masaktan siya kung ipagpapatuloy ko pa ang planong ito.

"Mahal mo ba siya?" Walang emosyon kong tanong nang makahiga siya sa kanyang higaan.

Nakatingin lang ako sa may pinto at hindi siya tinatapunan ng tingin. Hindi ko kayang tumingin ng diretso sa kanya knowing na sinabi kong tutulungan ko siyang ilakad si Jema sa kanya pero anong ginawa ko? Nilakad ko si Jema para sa sarili ko.

"Isn't obvious?" She coldly replied.

"Deans, I know we're not in good terms as of now but I want to tell you that I liked Jema. I liked her but I can no longer continue my courtship with her." I sighed. I finally told her the truth.

Sumulyap ako sa kanya at nakita ko kung gaano siya naguguluhan sa sinabi ko.

"Wait—why are telling me this?" She's now looking at me.

At the second time, I just glanced at her and smiled.

"Because I want to see you happy. Ngayon ko na lang ulit nakita ang ganyang ngiti mo simula nung—nung mawala si Tita Judin and your siblings. Kalmado ako kapag nakikita kitang masaya tuwing kasama mo siya. Kilala kita Deans. Alam kong hindi mo siya kayang saktan at alam ko kung gaano mo siya kagustong mapasayo." Paliwanag ko sabay tayo. Tumingin ako sa kanya at binigyan siya ng assurance smile. "Make a move Deans bago ka pa maunahan ng iba."

"But you are still courting he—"

"Kakausapin ko si Jema mamaya tungkol dyan." Putol ko sa kanya at muling umupo.

After a minute, she stood up and I was shocked when she hugged me but then I hugged her back.

"T-thank you Ate Bea. You don't know how happy I am." Nataranta ako nang makarinig ako ng mga hikbi pero natawa rin at the same time.

"Oh why are you crying?" Natatawa kong tanong at kumalas mula sa pagkakayakap.

"Akala ko kasi magtatagal pa tong away natin. I'm sorry Ate Bei." She answered in sad tone and wiped out her tears.

"It's okay Deans. I'm sorry too." Niyakap ko siya ulit.

——————————

Jema's POV

| Dinner Time |

"Jessica anak, halika na't bababa na tayo. Baka tayo na lang ang hinihintay doon." Tawag sakin ni Mama mula sa labas ng kwarto.

"Coming!" I replied and fixed myself for the last time.

I picked up my phone and went out of the room. Mukhang ako na lang ang hinihintay nila.

"Oh natapos ka pa? Kahit kailan talaga ang bagal mong kumilos." Pairap na saad ni Kyla na nakacross arms pa.

"Sino bang nagsabing hintayin mo ako?" I sarcastically asked and rolled my eyes too.

"You two are bickering again." Papa interjected the conversation that made us stop. "Let's go downstairs. Tayo na lang ang wala."

Sabay-sabay kami nila Papa, Mama, Mafe at Kyla na restaurant inside the hotel. As usual, sinalubong ako nila Ate Jia at iba kong mga kaibigan. Ngayon ko lang napansin na ang familiar ng pangalan ng hotel. WDLG'S Royale Supreme Condominiums and Hotels (Auckland).

My Immortal Crush  Where stories live. Discover now