Aşk Tesadüfleri Sever | Düzenleniyor

11.BÖLÜM

Herkese merhaba, 

Beğenip yorum yaparsanız çok mutlu olurum.

İyi Okumalar...

🖤🤍

''İyi ki doğdummmm.'' Birce'nin bir anda zıplayarak odama girmesiyle sıçrayıp parmağımı damağıma götürdüm.

Saçlarını maşalamış, çiçekli elbise giymiş, sanki saat gece on iki değilmiş gibi makyajlı bir şekilde tam karşımda duruyordu.

Şu yaşam enerjisinin çeyreği bende olsaydı ne işler başarırdım...

Derin bir nefes alıp konuştum. ''Allahım sabır ver ya.'' Elinde mum ve pastayla kızgın gözlerle bana bakıyordu.Ben ne yapmıştım ki şimdi?

Panikle etrafına biraz bakındıktan sonra konuştu. ''Tut şu telefonu.Şu mumu yakayım ben...Nerdeydi çakmak? Heh tamam arka cebime koymuşum.'' 

Sessizce ofladım.O ise hala konuşmaya devam ediyordu. ''Sen güzel çekiyorsun fotoğraf, ışığı falan güzel ayarla.'' Tam çekecekken beni durdurdu. ''Ay bekle sarı ışığın altına geçeyim.'' Delirmeme ramak kalmışken Birce sonunda pastasını üflemişti.Çektiğim bir sürü, sayısız fotoğrafın ardından telefonu verdim.

''Deli misin sen Birce?'' 

''Kırk dakika geçti ben doğalı! Gelmedin sürprize.'' Göz devirdim.

''Birincisi sen sabaha karşı doğmuşsun salak.Yani teorik olarak daha doğmadın.'' Bu sefer o göz devirmişti.Ellerini göğsünde bağlamış bana bakıyordu.Devam ettim. ''İkincisi de duşa girdim.Bekleseydin pastamı alıp gelecektim.'' 

Birce ile evlerimiz farklı sitede ama yürüme mesafesindeydi.Her doğum gününde pasta alıp gece vakti birbirimize baskın düzenliyorduk.Dudaklarını büzdü.

''Üf sen geç kalınca korktum ben de ama neyseki kendi pastamı almıştım.Her ihtimale karşı.'' Gülüp yanağını öptüm.

''Her ihtimale karşı pasta mı aldın? Her gün beni şaşırtacak bir şey buluyorsun Birce.'' Sarıldım.

''Doğum günün kutlu olsun kuzucuk.İyi ki varsın.'' Gülüp yerinde zıpladı.Birce hayatımda gördüğüm doğum günlerine en çok önem veren insan olabilirdi.

''Herhalde iyi ki varım.'' Birce'nin telefonu çalmıştı.Arayanı görmemle yanına doğru yürümeye başladım.Birce de panik olmuş bir yandan gülüyor bir yandan da odada benden kaçacak yer arıyordu.Parmağımı Birce'ye doğru salladım.

''Hoparlöre almazsan çığlık atıp rezil ederim seni.'' Dememle gözlerini olabildiğince açıp beni ittirmişti.

''Ya Efi! Salak salak konuşma.Milletin konuşmasını mı dinleyeceksin? Özel bir şey bu.''

''Ne milleti ya sen benim en yakın arkadaşımsın.Hem ne özeli hani biz Anıl ile sadece arkadaşız diye atıp tutuyordun.'' Birce cevap vermeden ters bir bakış atıp telefonu cevapladı.Dibine girmiştim.

''A-alo?'' Aa az önce cıvıldayan kızın sesi resmen bir yerlerine kaçmış gibi sanki yerin yedi kat altından geliyordu.

''Merhaba Birce.Sesini duymak istedim nasılsın?'' 

''Merhaba Anıl.İyiyim sen nasılsın?''

''Ben de iyiyim...'' Anıl biraz durduktan sonra hafifçe nefes verdi. ''Doğum günün kutlu olsun"

"Çok teşekkür ederim."

"Ne demek asıl ben teşekkür ederim.İyi ki doğmuşsun güzelim...'' Anıl'ın söylediği şey ile çığlık atıp gülmemek için ağzımı kapattım.Birce beni ittirip koşarak balkona gitti ve kapıyı kapattı.