❗️BÖLÜMLER DÜZENLENİYOR AMA OKUMAYA DEVAM EDEBİLİRSİNİZ❗️
'Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğretti...
Oylayıp yorum yaparsanız çok mutlu olurum.Satır aralarında beni yalnız bırakmayın!
Multi: Eftelya'nın yeni evi 🤍
İyi okumalar...
Kalben - Haydi Söyle No.1 - Yarım Kalan Sigara Cem Adrian - Kül Mavi Gri - Altüst Olmuşum
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"birbirinde iz bırakan insanlar birbirini asla unutmazlar, unutmuş gibi yaparlar sadece ama içlerinde kopan kıyametten kimseye bahsedemezler."
🦅
Tam sağ tarafımda duran kişi ile bozguna uğrarken adımlarım durdu.Sanki tek duran adımlarım değildi.Kalp atışım, aldığım nefes hepsi kesilmiş gibi hissediyordum.
Bir an yanlış gördüğümü, yanıldığımı hissetsem de gerçekti.
Ayaz buradaydı.
Aklımdan neden burada olduğuyla ilgili sayısız teori geçerken bozguna uğramış ifademden hemen sıyrılmaya çalışıp bir adım daha attım.
Kanım sanki damarlarımdan çıkmak istercesine beni zorluyordu.Şekerimin düştüğünü hissedebiliyordum.Erken uyanmamdan mı yoksa karşımda onu görmemden mi emin değildim.
Bakışları dikkatle suratımda gezinirken bana hala eskisi gibi bakıyor oluşu rahatsız etmişti.
Bakışları hala aynı olsa da bende bir hükmü yoktu.Artık kendimi dünyanın en şanslı insanı hissetmiyordum.Aylardır sanki bir uçurumun tepesinde yalın ayak yürüyor gibiydim.
Onun ne düşündüğünü, kafasından geçenleri merak ediyordum.Tam şu an ne düşünüyordu benimle ilgili?
Gözlerinde gizleyemediği belki de gizlemek istemediği mahcubiyet vardı.
Pişmandı.Bunu biliyordum.Ama ne geriye dönebiliyor ne de sonucu değiştirebiliyorduk.
Belki de bizim hikayemizin mutsuz sonla bitmesi gerekiyordu.
Güç alırcasına çantamın derisini sıkıca kavradım.Sanki parmak boğumlarım beyazlaşana kadar bu sapı tutmazsam yere yığılacaktım.Beni yaşadığım duygu trafiğinden kurtaran metal ses ile gözlerimi kırpıştırdım.Az önce içeri girdiğim kapı ardımızdan kapanmıştı.
Bu küçük, camı penceresi olmayan odada bir tek o ve ben vardık.
Hafif bir soluk alma ihtiyacı hissettim.Neyseki bu esnada kokusu burnuma dolmamıştı.
Metal sandalyeyi geriye çektikten sonra bedenimi yavaşça bıraktım.Giydiğim kısa eteğin yırtmacına dikkat ederek bacak bacak üstüne attım.Ayaz'ın bakışları kısa süreliğine oraya değmiş, hemen ardından arkamdaki soluk duvara kaydırmıştı bakışlarını.
