❗️BÖLÜMLER DÜZENLENİYOR AMA OKUMAYA DEVAM EDEBİLİRSİNİZ❗️
'Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğretti...
Anıl gelmişti.Aldığı hızlı soluklardan evden aceleyle çıktığını anlamıştım.
Ona ben haber vermemiştim.Aslında kimseye haber vermemiştim.Doruk aramış olmalıydı.Çünkü ben haberi aldığımdan beri yaşamsal fonksiyonlarımı kaybetmiş gibiydim.
Oturduğum yerin yanına gelip destek verircesine omzumu sıktı.
''Gelişme var mı?'' Sessiz kaldım.
Çünkü hiçbir gelişme yoktu.Bilgi verilmemesi sinirimi daha da bozuyordu.Sadece ameliyatta olduğunu biliyordum.
Minik bedenini cansız bir şekilde sedyenin üzerinde etrafında duran binlerce alet ile düşünmek aklımımı yitirmeme neden olacaktı.
''Hayır, yeni getirdiler.'' Dedi Doruk sıkıntılı bir nefes verip benim adıma konuşurken.
Sanki nasıl konuşulacağını unutmuş gibiydim.
Kaç dakikadır sessizdim, ne kadar süre geçmişti bilmiyordum.
Bana asır gibi gelen bir süredir hastanedeydik.
Ayakta duracak halim olmadığı için kendimi yere bırakmıştım.Sırtım hastanenin duvarına yaslıydı.Doruk, inatla yanına oturtmaya çalışmıştı ama istememiştim.
O rahat olana, onun rahat olduğunu duyana kadar ben rahat bir yerde oturmak istemiyordum.
Eftelya eğer yanımda olsaydı kesin buraya oturduğum için beni azarlardı ama yoktu.