Aşk Tesadüfleri Sever | Düzenleniyor

YILBAŞI ÖZEL!🌲❤️

Merhaba canlarım! 

Umarım herkes iyidir ve herkes çok keyifli vakit geçiriyordur.

Sürpriz yılbaşı bölümüyle ben geldim..

Açıkçası özellikle 2019 ve 2020 bir çok açıdan zorlandığım bir sene oldu.Senelere anlam yüklemeyi pek sevmiyorum ama umarım 2022 tüm kötülüklerin, yaşadığımız üzücü olayların bittiği ya da en azından hafiflediği bir sene olur.

Herkesin yeni yılını kutluyorum!!

Yeni yıl hepinize huzur, mutluluk, sağlık , başarı ve AŞK 😝 getirsin...

Aaa bir de kitap çok daha fazla okunur umarım <33

Bu özel bölüm tamamen hayal ürünümdür🤪 Geçmişte ya da gelecekte geçmiyor🙃

Eftelya'nın rüyası olarak düşünebilirsiniz. :)

Telefondan yazdım bazı yerleri umarım hata yoktur:(

❤️🌲

''Ya bu çocuk benim elimde kalacak..'' Söylenerek mutfağa giren Ayaz'a çevirdim bakışlarımı.

Gün geçtikçe gözüme daha yakışıklı gelmesi normal miydi? Hala ilk gördüğüm günki gibi kalbimi tekletiyordu.

''Ne oldu sevgilim?'' Tezgaha kısa bir bakış atıp ne yaptığıma baktıktan sonra mavilerini bana çevirdi.

''Doruk tutturmuş hindi alacağım hindi alacağım diye..'' Güldüm.

''E alsın almak istiyorsa..'' Dedim en fazla ne olabilir ki diye düşünürken.

''Ya güzelim sen onun hindi alabileceğini, bunu başarabileceğini gerçekten düşünüyor musun?'' Dedi kafasını hızlıca iki yana sallarken.

Anladığım kadarıyla Doruk'un bunu başaracağına olan inancı sıfırdı. ''Getirecek çiğ, pişmemiş hayvanı valla zehirleneceğiz.''

"Niye zehirlenelim Ayaz?" Diye sorarken ona yandan bir bakış attım.

Yaptığım kestaneli pilavı son kez kontrol ettikten sonra piştiğine emin olmuş bir şekilde altını kapattım.

Ben Emine Beder mi olmuştum ya? Yoksa İdil Yazar mıydım? Belki de Refika'nın Mutfağı..

Tabi her şeyden önce Mösyö'nün annesi ve tam zamanlı avukattım.

Arta kalan zamanda da mutfakta bir şeyler yapmaya çalışıyordum işte ama Ayaz sağ olsun bu konuda da oldukça yardımcı oluyordu.

Zaten yardımcı olmasa bir an bile düşünmeden onu kapıya koyardım.

Ya da muhtemelen kıyamazdım..

"Doruk'a güven olmaz.." Ben düşüncelerimle boğuşup mezeleri servis tabaklarına koyarken o hala aynı yerde söylenmesine devam ediyordu..

''Sen yılbaşında kalabalık olacağız diye biraz mutsuz musun?'' Dedim keyifli bir şekilde gülerek.

Suratı sabahtan beri asıktı ve onu çok iyi tanıdığım için sebebini tabi ki biliyordum...

''Evet.'' Dedi hiç düşünmeden.

''Ama yani Ayaz..'' Dedim ona onu kınayan bakışlar atarken.

Omuz silkip vücudunu hemen karşımdaki ada tezgaha yasladı.

''Arkadaşız diye onları her zaman sevmek ya da yanımda istemek zorunda mıyım?''

''Çok ayıp..'' Dedim ona tekrar kınayan bakışlar yollarken.