❗️BÖLÜMLER DÜZENLENİYOR AMA OKUMAYA DEVAM EDEBİLİRSİNİZ❗️
'Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğretti...
Oylamayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayın.Satır aralarında buluşalım🤍
İyi okumalar ✨
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"korkmamalıyım. korku katilidir aklın. korku, mutlak yıkım getiren küçük ölümdür."
• dune | frank herbert
🦅
"Hadi oğlum." Dedi elini karnımın sol tarafına koyan Ayaz. "Bak, tam buraya atacaksın."
Karnımın sol kısmında oluşan hareketlilikle sabır çekip gözlerimi kapattım ve kafamı koltuğa yasladım.Gerçekten pesti.
Ayaz karnımda, kordona bağlı yaşayan ve henüz altı aylık oğlumuza resmen şut çalıştırıyordu.
"Ayaz.." Dedim sabırla.Yanaklarımı şişirdim. "Zaten sürekli kıpırdanıp duruyor ne olur coşturma uyuyamıyorum.." Diye sızlandım.
Gerçekten uyuyamıyordum.Bu aralar sürekli tekme atıyordu.Hele babasının dokunuşunu hissediyormuş gibi Ayaz elini karnıma koyduğu an daha da coşuyordu.
Oğlumuz, ilk tekmesini statta babasının maçını izlerken attığı için Ayaz'dan mutlusu ve tabi heyecanlısı yoktu.
Ben ise ciddi anlamda bir kartal doğuracağım için endişeliydim.
Tekmeler devam ederken "Yok.." Dedim homurdanarak.Bugün fazla hareketliydi.Sanırım büyüyor ve büyüdükçe de bulunduğu yere sığamamaya başlıyordu. "Öyle olmaz annecim." Karnıma doğru eğildim biraz sanki beni anlaması mümkünmüş gibi. "Daha güçlü vur ki karnımı kırıp çık dışarı.."
Ayaz gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdıktan sonra karnımı öptü. "Canın acıyor mu?"
"Hayır öyle bir his değil." Dedim kafamı iki yana sallayarak.Canımı acıtmıyordu ama değişik bir histi.
"Ayağı çok kuvvetli." Dedi Ayaz sanki konumuz buymuş gibi.Yüzünde gururlu bir gülümseme oluştu.Göğsü mü kabarmıştı onun? "Doruk'tan daha iyi şut atar bu haliyle."
Meyve suyumdan bir yudum aldım ona yandan bir bakış atıp.Sanki negatifliğimi alması mümkünmüş gibi omzumu öptü konuşmasına devam etmeden hemen önce. "Babası gibi futbolcu olacak kesin."
"Neden babası gibi futbolcu oluyor?" Diye sordum sinirle.Ne zamandır -üç gün- sinirlenmiyordum. "Belki annesi gibi avukat olmak isteyecek?"
Söylediğim şeye karşılık ''Cık.'' sesi çıkardı.Arkasına iyice yaslandıktan sonra bu konuda sayısız söylenmemi göz ardı ederek ayaklarını bahçede duran sehpaya uzattı. "Bu kadar hareketli çocuk masa başı işte çalışamaz."
''Benim oğlum ne olmak istiyorsa onu olacak Ayaz.'' Dedim otoriter bir sesle.
İkimizin mesleğinin birbiriyle pek bir alakası yoktu.Sadece iki meslek de stresliydi.Bunun dışında karakterlerimiz de bir hayli zıttı ve bizden çıkacak ortak bir çocuk için heyecanlıydım.
