❗️BÖLÜMLER DÜZENLENİYOR AMA OKUMAYA DEVAM EDEBİLİRSİNİZ❗️
'Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğretti...
Öf çok karamsar bir bölüm yazarken içim bayıldı ama sonraki bölüm söz daha heyecanlı olacak sejfkwlfkwşgöwşrö
Bir önceki bölüm oy sınırına ulaşmamış 😔 Onu da oylarsanız çok sevinirim💓
Satır aralarında beni yalnız bırakmayın ve yıldız tuşuna basmayı lütfen unutmayın 🤍
İyi okumalar...✨
Tame Impala - The Boat I Row Perdenin Ardındakiler - Kendime Pinhani - Beni Sen İnandır
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
"gün batımı gibi kaybolmak istedim. ölmek çok korkutucu. keşke hiç var olmamış gibi kaybolabilseydim..."
• burning -2018 | lee chang-dong
🖤🤍
''Anne...'' Sert bir soluk verdim. ''Bir kaşık daha o ilik suyundan verirsen yemin ederim bundan sonraki hayatımı vegan olarak devam ettireceğim!''
Yani vegan olmak teoride gayet güzel bir durumdu.Ancak ben hayatımı vegan sürdürecek kadar şanslı ve iradeli bir insan evladı değildim.
Ama günlerdir yediklerim dolayısıyla midem bomboş kalana kadar kusmak istiyordum...
Annem kafasını yana eğmiş sevimli bakışlar atarken kaşığı dudaklarıma doğru yaklaştırdı. ''Ayaz için?''
Ciddi mi diye suratına dikkatlice bakarken gayet ciddi olduğunu fark ettim.
''Ya kasedeki çorbanın yarısını Ayaz için diye diye içirdin zaten..'' diyerek sızlandım.
Annem yorulmuş olmalı ki oflayarak gözlerini büyültmüştü.Sanki misafirlikte acıktım demişim ya da bir şeyler kırmışım gibi bakıyordu. "Ayaz'a şikayet ederim seni bak."
Bu içtiğim kaçıncı ilik sulu çorbaydı hatırlamıyordum.Yaramın daha hızlı iyileşmesi için herkes benden daha çok seferber olmuştu.
Ayaz'ın annesinden, Selen'in annesi İris Teyze'ye, akrabalarımızdan, Necip ve Cenk Abi'ye kadar herkes, daha hızlı iyileşmem adına eve değişik gıdalar gönderiyorlardı.Yani oldukça güzel, çok tatlı bir hareketti ama artık bunları yemek istemiyordum.
Maalesef ki her geçen gün biraz daha iyileşmeme rağmen psikolojik olarak aynıydım.Hatta o hastane odasında şu anki halimden daha neşeliydim.Muhtemelen yaşadığım şoktan dolayı o esnada olayın ciddiyetini kavrayamamıştım.
