Aşk Tesadüfleri Sever | Düzenleniyor

25.BÖLÜM

Ben geldiiim!!! Umarım herkes iyidir <3

Geçen bölüm istediğim oy sayısına ulaşmamasına rağmen bu bölümü yayınlıyorum:(

Bu yüzden oylayıp yorum yaparsanız çok mutlu olurum.Çünkü sizden dönüş almak beni yazmak için heveslendiriyor ve daha büyük bir istekle yazıyorum.

Bu arada profilimde duyurmuştum ama buradan da haber vermek istedim.Yeni bir hikayeye başladım.İlk bölümüne profilimden ulaşabilirsiniz!

Bölüm Şarkısı: Lil Zey - Eskisi Gibi

Mulltimedia: Kucak Bağımlısı Ayaz'ımız ve Eftelya

Sınır: 30 Oy

İyi okumalar...

🖤🤍

Eftelya'dan

''İşten istifa ettim de ne demek oluyor Eftelya?'' Derin bir nefes alarak babama dönüp sakince sorusunu cevapladım.

''Artık orada çalışmayacağım demek oluyor baba..'' Akşam yemeğimizdeki gerginlik elle tutulur cinstendi.

''Sağ ol tercüme ettiğin için anlamıyorum çünkü ben.'' Babam cümlesini bitirir bitirmez abim derin bir nefes alarak boğazını temizledi.

''Baba, Eftelya küçük bir kız değil böyle olmasını uygun görmüş demek ki.'' Desteği için abime küçük bir tebessüm gönderdim.O da biraz rahatlayabilmem adına gözlerini kapatıp açmıştı.Bu onun dilinde sorun yok demekti.

Keşke onun düşündüğü gibi sorun olmasaydı ama vardı.

Babama artık bir işim olmadığını ve işten kendi rızamla istifa ettiğimi söylemiştim.Tabi ki de pek hoş karşılamamıştı.

''Gelsin yarın bizim şirkette işe başlasın o zaman.'' Kaşlarım duyduğum şeyden memnun olmayarak çatılmıştı.

''Ne işim var inşaat şirketinde ya?''

''Eftelya..'' Annemin yükselen sesime karşılık uyarı dolu sesine doğru dönüp bakışlarımı çevirdim.

''Efendim anne?'' Su içtiğim bardağı yavaşça masaya bırakıp babama döndüm.

''Neden istifa ettiğimi sorma gereği bile duymadın.Senin için en önemli tek şey itibar çünkü dimi baba?'' Babamın söylediğim şey ile dağılan surat ifadesinden üzgün olduğunu fark etsem de bunun için biraz geç kalmıştı. Ağzımı silip ayağa kalktım.

''Ben doydum, ellerinize sağlık.'' Babamın konuşmasına fırsat vermeden odama çıktım.

Sinirli değildim.Sadece babamın bu tepkisine üzülmüştüm.Sonuçta keyfimden işten ayrılmamıştım.Ayrıca emindim ki Cem ile hiç tanışmamış olsak da onun gibi biriyle aynı ortamda çalışamazdım.

Yani bu istifa illa ki bir gün gerçekleşecekti.Sadece biraz erken gerçekleşmişti hepsi bu.

Şarja taktığım telefonumu elime aldıktan sonra üzerimde polar hırkamı giyip balkona çıktım.Kafamı biraz rahatlatmak adına hasret kaldığım sesin sahibinin numarasını tuşladım.

''Birtanem?'' Ayaz'ın rahatlatıcı ve şefkatli sesini duyar duymaz küçük bir kız çocuğu gibi dudaklarım büzülmüştü.

Ailen ve arkadaşların dışında başka biri tarafından sevilmek ve şefkat görülmek hala garip geliyordu.

''Sevgilim..'' Bunu biraz sızlanır gibi söylemiştim.

''İyi misin?''

''Evet iyiyim.Sesini duymak istedim.'' Sesi biraz geriden geliyordu. ''Yolda mısın sen?''