Aşk Tesadüfleri Sever | Düzenleniyor

12.BÖLÜM

Telefonum çalıyordu ama masada duran dosya yığınından dolayı yerini bir türlü tespit edemiyordum.Oflayarak saçlarımı karıştırdım ve hafifçe inledim.Sabahtan beri dosyaları tarihlerine göre ayırıyordum.Artık gözlerim sızlıyordu.Saat kaç bilmiyordum ama karnım çok acıkmış ,içtiğim kahvelerle zar zor ayakta duruyordum.En son kahvaltı yapmıştım ve ondan sonra bir şey yemeye vaktim olmamıştı.

Telefonun zil sesi susunca dosya yığınını iyice karıştırıp en alttaki iki dosyanın arasına sıkışmış olan zavallı telefonumu aldım.Sonunda onu bu kazı çalışmasından sağ bir şekilde kurtarabilmiştim.

Arayan ismi görmemle kaşlarım çatıldı.

Ayaz aramıştı.

Neden aramıştı ki?

Bekletmeden aramasına geri döndüm.

''Ayaz?''

''Eftelya nasılsın?''

''İyiyim sen?''

''Ben de iyiyim.Müsait miydin?'' Çok müsaitim ayaklarımı uzatmışım dinleniyordum öyle...Sahi en son ne zaman oturmuştum acaba? Çünkü sırtımda aşırı şiddetli bir ağrı vardı.

''Yani evet işteyim.Telefonumu bulamadım da o yüzden hemen açamadım.'' 

''Hala çıkmadın mı işten?'' Söylediği şey ile masanın karşısında duran duvarda asılı saate baktım.Saat sekizi biraz geçiyordu.

''Yok hayır çıkmadım.Bugün işim uzadı da.'' 

''Anladım...Ben eğer yakınlardaysan yemek yiyelim mi diye aramıştım.'' Çok yorgundum ve tek isteğim bir an evvel eve gidip güzel bir duşa girdikten sonra uyumaktı ama karnımın guruldamasıyla dudağımı dişledim.Eve kadar yemek yemeyi bekleyemezdim.

''Aslında kendimi pek iyi hissetmiyorum bugün ama.'' 

''Sorun değil başka zaman yeriz yemeği.Ben bir tantunici buldum da aklıma geldin o yüzden aradım.'' Güldüm.

''Tantuni mi?'' Karnımın gurultusu sanki Ayaz'ın söylediği şeyi anlamış gibi daha da artmıştı.

''Evet...En iyisi diyor herkes.Ben yemedim tantuni bilmiyorum.'' Tantuni yememiş miydi? Nasıl yani? Kokoreç, midye yememesi şaşırtmazdı ama tantuni...Şaşırmıştım.Bence herkes tantuni yemeliydi.

''Sen tantuni yemedin mi?''

''Evet.''

''Hiç?''

''Hiç..''

''Yerin konumunu at.Yirmi dakikaya çıkıyorum.'' Güldü.

''Tamamdır.Görüşürüz Eftelya...''

''Görüşürüz.''

Kendime çeki düzen verip işten çıktım.Ayaz'ın konum attığı yer şirkete çok uzak gözükmüyordu.İş çıkış saati çoktan geçtiği için trafik de yoktu.

Konumun bittiği yere gelmiştim.Sahil kenarında küçük ama kalabalık bir tantuniciydi.Arabadan indim.Ayaz biraz ilerde sırtı bana doğru dönük bir şekilde telefonla konuşuyordu.

''Biliyorum ama ilk kez bir şeyden korkuyorum Anıl.'' Kaşlarımı çattım.Ayaz neyden korkuyor olabilirdi ki?

''Dalga geçme sikerim senin belanı.'' Sinirli ifadesi kısa bir süre sonra düzelip güldü.

''Tamamdır kardeşim...İnşallah dediğin gibi olur.'' Hafifçe öksürmemle arkasını dönüp telefonu kapattı.

''Eftelya hoşgeldin.Bu kadar hızlı geleceğini düşünmemiştim.'' Gülümsedim.